154 CLASSTE IX Epulonis purpurati, Luc. 16. Nec inde liberandæ ſunt, Pſ. 40. v. 9. Hiatus, Luc. 16. v. 2 6. Et Matth. 1 C. v. 26.&c. Ideoque ſciendum, Deum, ſuſcipete animas ſeruorum ſuorum, Pſal. 3 4. v. 23. At hie ſunt vt ſtatim fequitur gui in ipfo confidunt, id eft credentes. Conftat ergo, De animis fidelium, nos eſle poffe certiſſimos, quod ſint in manu Dei aſſeruand, Sap. z. animæ iuſtorum,&c. Iuſti autem lunt iuſtificari fide. KRom. ſ. ex gratia, Rom. 3. V. 24 Laza- ri anima deportatur ab angelis, Luc. 16. Si omnium piorum animæ, ipfi ſic(vt diximus) vera fide commendatæ recipiuntur à Deo. Si enim maxime peccatis iniquinatæ fuerunt fide ta- men mundantur, vi meriti& fanguinis Chrifti.Ethæe morituris maxima conſolatio: quod ſciunt Dominum velle ſuſcipere animas ipſorum. At impiorum, infidelium& impœnitentium animas non recipit: quia hi non Deo, ſed diabolo ſuas tradunt animas Iob 27. v. 8. animam auari non liberandam do» cer, Phal 26..animasimpiotum, peccatorum,& cra- piendas aſſerit non à Deo ſed à diabolo Pbrouerb.&. v. 36. Quj peccauerit, lædet animam. ſc.ſtnon egerit pœniten· tiam,& me oderit, vt ſequitur. Eſa. 3. v.. animæ illo- rum, ſc. qui in malita gloriantur,& c. 1. Pet. 2. verſ. 1i. de concupiſcentiis carnalibus, ait, quod militent aduerfus animam. À Nec vult Deus fufcipere animam, nifi commendata fuerit ipſius manibus. Reprehendendi itaque hoc loco, ad extremum, hi ſunt ꝗtauiſſime, qui temere ſuas negligunt animas. Quod fa- ciunt multi. Qui impœnitentia ſua animas perdunt, vnd mut⸗ willich verwahrloßen. Nolunt conuerti. Item ebrioſi, qui nunquam tam ſobrii, vt ſi contingat illos mori ad veſpe⸗ ras, aut de nocte, poſſint animas commendare Dev. 2. Qui non didicerunt ex verbo Dei, cui debeant ani · mam commendare.& moriuntur vt bruta animalia, de anima hgt ifa aetedicun y U eratotico fune oon lfern monpa, nuirtp ftd tedemptio nukic Pal ri Moak HN niens Kinley 16k Conciones Corentin tin ipy lll yte opola Y tolokai )