190 CLASSIS XHoſis iſtis liberationibus, de quibus Ela. 54. v. 7. Pſal. 36.v. 4& 5 l. v. 20.& 86. v. 13.& 116. v 8.proronenda& in corde meditanda exempla eorum,quos Beus ſic cripuit. Dauid Pſal.30.V. 4. Hiskias, Eſ.3.v.17. Paulus cui datus o ν& tamen non reeeſſit ab ipſogratia Domini, z. Cor, 1 2. V. 9. Hoc ch de Dco cogitare,Da ſtehts noch wohl⸗TE Pars:In anguſtiis quid loquendum? Alii tacent,& in anismum luum reforbent dolorem: quod nihil affert folatii,ſed cot magis grauat. Ideo dicit Plaltes: le tum loqui Ichlaß es herang-dum fremunt contra dominum,&indigoanturin illis anguſtiis, effutiunt ea, quæ& ſtulta ſunt(ſicutHiob reprehendit vxorem, Hiob...10.)&impia,Præ ſertim cum non ſtatim ſequitur leuamen. Vide vo"cesindignabundas Hiobis, cap: 3. V: 3.& feqq.per torumcaput. Et cap. 6. v. II.& 7. v. 13.& 10. v. 2.& 19...& 27V.2.& cætera.Et Hieremiæ etiam Prophetæ, Hier. 20..14. At nonſic loquendum, fupra initio huius concionis ex Pfal.49.Y.2. audiuimus. Quomodo igitut? Sicut de Deo cogitan-dum:ita cum Deo loquendumtilli autem non obloquen-dum. Pic autem cum ipſo loqui poflumus. Quod fitinprecibus piis. Tum enim vel Deus nobiſcum loquitur, velnos cum ipfo.In ſinum illius effundendæ querelæ de noſtris miſeriis:non quod ipfe nefciat ,fed quod hoc fic fieri velit. Hincmulti Pfalmi plene querelarum,vt Pſal..4& 7. Pſal 38..4 Pſalm. 4 2. V. y. Pſalm. 8 8. v. 6.& ſeqq. Pſal. 102. v. 4.&$.Pſal. 143. v. 3.& 4. Ipſe filius Dei effundit ſuas querelas co-ram Deo. Anima mea vſque ad mortem triſtis, Matt. 2 6..39. Das klagen mag Gott wol leiden. Et ſicut alias hosJeuare dolorem videtur, fi noftras miſerias poſſimus ef-fundcrein finum amici:ita f fic cum Deo loquamur, fen-tiemus leuamen.gAHLIII. Pars.i(udpor1 Manu1 Reguiqurelasnopn feat,Jofaphar,tnobis paliqueis Mte Manh.:4, NegtedantaiindekiRon ILYTingRVi SiIjhiWigternanQuodderingftin domHochto aim 0quo houmAgg
