THEMAIXIILVET. TESI. 25$I. Homines non cafu mori difcimus: Quia diciturDeus illos fc dimittere,& reducere.Epicuræi quidem Sap....nos fortuito cafu nafci&interire fingunt.[ciui ae manu Dei olſe non tantum na-tiuitatem, Job. 10..8 P ſal. 139.v. 16. ſed& mortis horam.Ipſe enim terminum, renn non præteribit,Jor IAr.II. Quia autem hora mortis tåm incerta, vt fubitocaſu, etiam quæ maxim. tur Valere, ruant,& vitaſicut torrens aneſcat, ſicutgramen are ER., ftcut fabula cito finiatur,& ficut nz locitet præteruad ünum Cual te cnihil procraftinemüs, Syr. g..8.&.15..2 2.Dcehoc nos fingulis momentis monere epoſſet, vel tor-rens, vel ſomnium, vel gramen aut flores, VeI ona, Ycolloquium, vel aues eti; am volantesIII. Non tantopere inhiandũ rebus tertet i, cum hæcvita cito finiatur: nec opus viatico ſit ad alteram, 1. Tim..V. 7 Sy r. 29. V. 28.Fruſtra ille reponit ia multos annos, Luc. 12.v. 19. Autcur vitam iam ante a ſatis miſerat aom numetis at nonneceſſariis cutis, nobis redd em Quod mo~us acerbict Plal.39...Ecclel 46 8e.v ii.IV. NOI pollice ır nobis vitam long uam, fedhumiliter quocidie ër ape ctemus mortem, Syt. 3 8. v. 23.Fiom e tibi, Pſal. 1 46.v.V. Quia vita tam milèr eft, cur illam tam impenſedi ligii mus? Curt mortis recordatio tam anČt, noù cupimus dimitti&[oluv Luc.'sQuin potius rogamus Dominum vt finem Hatmarum? Er dum idin orationt Dominica quotidie preca-mur, Adueniat tuum regnum, cur tam fumu: ofcitantes,quodi id non intelligimus, aut de co non cogitamus quodpramus.II. Pa
