104 CLÁSSIS X. Aani ſunt/o.: dfummum$~- Quidhoc? Etfi ma- nrt fere m liana yt Adam,Methufa- us illis antiqui 5. V. 3. 2. tamen vix Xime alic qui yiJ | lah gali; in diel | vna di horis aliquot dicendi ſunt vixiſſe. Quia co- ramte anni 10D. ſicut dies prætetita. Imo ſicut vna vigi- lia;(quarum vnaquæque nox habet quatuor, fecundum vereres. Quod ſi noſtt j anni iamconferantur ad illa tem- Pora, vixerunt vnum Bipa minutum horæ, imo vix momentun aihus quinque illuſtrat. rren is decutr eps, num. tudinibus videin parte.. Prom- ı Clafis V I. Num.19,20;& 21I. | abet:ſic anni noſtri nid animaduertamus,| Vide ibidem finiuntur, antequa! T Jum: Z2] sal 1olant vno momento quafi euanefeen- tesexoc ast A AC noſtra quaſi auolat. Quod fi tamen hæc noftra vita breuifima effet i* 7& liceret nobis illam in ſummis tranfigere I voluptatibus, eflet illa breuitas aliquo modo tolerabi- lis. 1. Atnon tantum breuis, fed miferrima eft hæc vita, Etenit®o quod pretioſum eſt in vita, labot& dolor eſt, ve. In omni vita affligis,& rurna infortunia Das Lebes retlang. Der Jahr ſeynd we⸗ viet apanr parte, I, Ho- Curno Quin po