THEMA CVI VET. TEST. 337 meee: D icsuh o sott rio, in hoċ ĉapite Sapiens orat Dominum, vt deripfifapi- eatiam de cœlo: cum illa quidem ſumme ſit neceſſaria, at humana induftria non poffit acquiti. Et inter alia et· iam hæc(quæ iam audiĩuiſtis(verba ponit, in quibus pri- mum deplorat hanc partem vanitatis humanæ, quod pleraque hominum conſilia& propoſita itrita& incerta atque fallacia ſunt. Daß man offt den Fleck gar weit nebẽ das loch ſetzt. Deinde vero in iiſdem verbis, caulam, qua- te tantopete& tam ſæpe homines extent in ſuis confiliis atque propoſitis(Aaſchlaͤg) nobis oſtendit. Quia vero hæc communis hominum eſt querela, de vanitate& er- roribus humanorum conſiliorum: at pauci tamen vetam hulus rei cauſam notrunt aut confiderant: agite nos hæe verba paucula Sapieutis accutatius conſidetabimus;& de ytroque membro ſupra notato, ſigillatim aliquid di- cemus,& Textum quidem primum explicabimus, deinde locos ſubliciemus, E Pars Sapiens eleganter hominis conſultationes& cogita- tiones depingit hoc loco.; r. Primum de cogitationibus loquitur quæ in corde oriuntur, de variis rebus ad hanc vitam pertinentibus, vel faciendis aliis, velomittendis aliis. Loquitur autem hic non de lliis, quæ ad æternam ſalutem pertinent, vel de re · bus ſpiritualibus; ſed de temporalihus; quæ ad hanc vi- tam ſolummodo pertinent. Ex his enim argumentatur ad cœleſtia& ſpiritualia: tanquam à minorrad maius, Si, terrena non ititelligimus, minus ccleſtia. Et quomodo ſpiritualia cognoſcere poterimus, qui non intelligimus terrena? Sed ad inſtitutum.] Et illis cogitationibus nunquam vacuus eſt animus humanus. Er oencket immec etwas/ entweder guts oder boͤſes. 2. De his autem cogitationibus hominum dicis pied : x ng