Tempora longat THEMA CX. VET. TEST. 357 bibam fuedormiàm i fiue vigilem, aurquid lcungue Fa- eiam, ſemperi n auribusmeis ſonat voxilla, Surgite mor- zui, yeùi ite ad iudicium Recte ctiam vereres dixerunt: Fi ch aehe auß oder ein/ fo ſtel t der Todt vnd wartet mein. Irac Pa cogitandum, Morieris, Mortalises, Homo es.Sicut Phil Rog is Macedo pande moneri soldi Me- ditationem mortis ſummam ſapientiam dixit Baſilius. Mors iuuenibus in inſidiis. Senibus id ianuis. Bernhard. Mors eſt cetta, incerta dies, incertior hora: Extremam idcirco quamlibet eſſe puta. Et rota vita nihil debet eſſe a- liud, quam meditatio mortis. Dicendum ergo cum Phi- lippo Malaath.. Sic ego quotidie furgo de lecto precan- do:Vt mens ad mortem ſit duce læta Dte. Hoc eſt, quod Pſal.3.V 6. orat, Domine doce, quod fnem ſim habiturus. Idem orat Pſal.90. v. Iz. Vares variis picturis, vt mortis, clepſydræ,&c. item rhythmis& vatiis fententiis huius ret voluerunt commoneficri. Viue me- mor lethi. Reſpice finem. lta etiam ſemper& vbiq; de ſequuturo iudicio& ex- fe equ wrione ntent ORe a non omnes & fa t D itk m. Z. v. I6. tali. bris feriadi Apoc. 20 V. 12. Mebane fiue lee Corin. 5. V. I eKRtiam omne verbum ocioſum, Matth. 12. v. 3 6. Et ideo hæc no juiflimadeu extrema hominis, letiptuta toties& tam ſerio inculcat: vtilla n nquam excidant memoria noſtrt II. Weeundkof Quomodo autem iſta nouiſſima me- moranda⸗ Quomodo refpiciendus finis? Non ficut mul. ti, demorte& iudicio verba facientes, interim hco- mmaad fe nihil attinereexiftimant, ita nosetiam tan- um de aliis iſta memotanda putemus: ſed ad noſtrum vlum ſemper accommodemus. 1. Vt non multos nobis polliceamor annos: ſed co AE M 0,Lüc.z f. färe, 2 Pett 3 Apocal. 3. gik. thi noli promirrerevi har Quocungue 2 3 ingte⸗