THEMA CXXII. VET.TEST. 391Zelus, qui ex indignitate alicuius rei oritur, aut alio-zum impietate,quam tolerare cogimur, emendare nonpoſſumus, hie quoq; multo afficit animum dolore.6. Aduerſitates porro quis enumerabit, 9 poffunt ac-cidete homini? Ab inimicis, ab hoſtibus, imo ab amicis&domelticis interdũ Ratione cotporis, bonorũ, famæ,&c.7. di pax fugiat à nobis,& inimicitiæ oriantur, vel indomo, vel extta eam: Da iſt zeitliche Noll Dauid con-queritur. Oderunt pacem, Pſalm 120.7. Et nunquambella piis nunquam diſcrimina deſunt. Et cum quo certetmens pia femper haber2.[nuidia& contentiones multum affligunt cor ho-minis boni. Deum alii inuident, rixas mouent, lites ſemi-nant. Quod cum prioti cobæret. Præſertim ſi vel vnumhabeas vicinum malum& inuidentem.o. Mortis pericula multa funt adeunda. Valetudo af-flicta& vita pendens, Deut. 28.v. 66. Taceo quid fiat initineribus, bello,&.pro ratione vocationis. Diabolusomnibas bonis perpetuo inſidiatur, i. Pet. 5. v. 8.Mors denique ipſa, animam à corpore non fine doloreſeparat. Vnd macht den gar auß.Locs L. En tibi cumulum mjſeriarum. Et quis eſt, quialiquid de his cupiat detractũ,& non potius poſſit& ve-lie kis plura ſupperaddere? Ecce igitut nobilem iſtam vi-tam quam ſic tamen amas, vt nolis illam relinquere.Vehementer itaque inſaniunt, qui non cupiunt ex hiſ-ce miſeriis liberari, Paulus Rom. 7 v. 2 4 exclamat: O memiſerum, quis me liberabit ex morte hac? Mille enimmortibus ſubiectus homo. Quod ſi eſſemus Ethnici&nih il ſciremus de vita meliori& æterna, debebamus ta-men cum ipfis dicere: Mors fi nop bonaeft, finis tamenilla maiorum eſt. Quanto magis, cum ſciamus, reſtare a-Iiam vitam& beatiſſimam quidem nen debebamus tan-topere mortem exhorrefcere. Paulus intelligit hanetem, ideo mortem lucrum ait, Philip. 1. ver. 21. Et hasmiſerias pertæſi boni illi ſancti Dei homines, non opta ·Bb 4 runt
