392 Gαονε SA3 I í TH]rúnt viuere, ldeo lepe legitur Satur dierum erat Damd,1. Par. O. Abraham, Gen. a5. v. S. Iob. 42. vItimo. At nosnulla volt. buius vitæ capere fatietas. Res mira&.infa- fuknniam ipſam demonſttaus. Simile, Decoquioon veller nnmanliberari ex ſe qualido, tetro& miſerabili ċarcere,& collo-cari in domum ezo:natam& iucundam,&ct. Hinc Cy-prian us? Eius eſt timete mottem, qui ad Chtiſtum nolitire. Dum mortem metuis, amittis gaudia vitæ. Ergo quidviſu tertemur imagine mortis: Flebilibus finem cum fetatilla malis.|Il. Cogitandum etjam de caufa tot tantarumg; mife-|tiarum, fcilicerpeccato. Quod eſt ſtipendium mortis, Rom|vomnium anreawbalonum cius, Dehoc alias fgpe f DuII. Pays.Siiſta de qua diximus, miſeria, tantum vno menfe.i aut anno duraret, eſlet illa forſitan æquioti animo tole-la: aut ſi vnam tantum hominis ætatem affligetet,am, adoleſcentiam, iuuentütem,Vitilitatem, ſenectam;& cæteræ ætates ellent immusestolera! ileeler. År Syracides docet, quod Z ipfa expetien-tia teſtatur: ha ſce miletias initium ſumete cum ptima na⸗tiuitate/ab vtero,& durare per omnes gtates homi-nis vſq ue ad ſepulturam.[ Tertem vocat mattem, quiaex terta ſumus cteati Gen2.& illa nos itttum tecipit inglemium ſuum,& denuo patiet in noi modie|] Quivalt poteſt hæc iam diduccte, per ſex illas ſupra enuwe-ratas ætates h.fletu trauſigitur atque.finitur. Quia vallis lachiymatumPſal. 84 v. 7.„Locns. Intelligimus hinc, quam bene fat cumbis, quibus vita ciro finitur: illi enim ex his miferiis ci-to kberantur, Quidenim elt diu viuere, quã diu torque-tiꝰ Auguſtinus. Ideo quẽ Peusamat, hic moritut iuuenis,Sap. 4·v. 14. immatura anim(quæ nhõbis lic| M; Ptuam, puerx Ra r„„ WNminum. Ihitium à fletu, Sap.7 v..& cùm
