—CLASSIS X.Dis tóstT oMemorabilis multis nominibus efthæc lententia JefüChtiſti ſaluatoris:quia non vulgaris homo, fed filius Deihic loquitur, nec ſimpliciter, ſed addita ſolemni iuramen-ti formula hoc proponit: Amen, Amen.Felices autem nos, propter quos filius Dei iurat. In ·felices, ſi ne iuranti quidem credimus. Hæc autem eſt ſen-tentia Chriſti hoc loco. Dixerat in verbis immediate præ ·cedentibus? Eſſe hanc Dei pattis immotam voluntatem,vt honoretur filius, ſicut honoratut pater: Jam vero hisverbis ſubiungit, i. Quo pacto pater& filius honorentur:ſcilicet, auditu verbi& fide. 2. Addit, Quod præmium ex-ſpectandum honorantibus ſic Deum,& filium ipſius ver-bi auditoribus ſcilic.& fi delibus: nimirum vita æterna,abſolutio in iudieio,& tranſitus de morte ad vitam Hæciam breuiter tractanda crunt. iI..Primum requirit Chriſtus Auditum verbi. Qui auditfermoném mèčum. Sermo autem Chrifti nibil cft aliud,quam Euangelium prædicatum. Complectitur autem hictotum doctrinæ genus à Chriſto propoſitum, præcipuevero eam doctrinæ partem, quæ nobis directe Chriſtũ au-thotem vitæ, monſtrat.Deinde vero quia audire non fufficit, addit,( é creditei,qui mifit me) Quibus verbis fidem indubiam ex audituverbi concepram,intelligit&requirit.Sine quanemo fal-uus elfe poteft.;Hoc loco notandum, auam eleganter exprimat quidvelit. r. Vultaudiri fermonem fuum 2. Vultcredi,non fibi,fed huic, qui miferit ipfum. Verbum filii audiat yut pa-tri credat ait Auguftinus fuper hæc verba. Quare verbumtuum audit,& credit alteri? Reſpondet Auguſt. Quiaverbum patris efi:in filio. Sic enim habent verba illius.Quid ergo voluit dicere, qui verbum meum audit,& cre-dit ei qui miſit me, niſi quia verbum eius eſt in meꝰEt TitddfoTHEMfauditvérndreiquitCumatm patrispita necintellige iLDdicati, Pyutem; deetam hanDomini, yDominus,phetismaxwlerintauin finenIe}ohekaturtlabiles{tbus and| intefinSic ènF186M Lec,gplieitelailfeti,Nita gucredere, ÇW Rinciltidel, LWdum fer'h, Quii| lultektQuidveali ge
