GUBERNATIONE DEI. LrBER L Agm. 4s Plato& o- mnes) Qua duo funt, Ó fue- rant apud Ethnicos etiagualts 3 qualis rèligionss) fundamenty| Oh fapienser divinusPlato legibus| AA fiis fubjunxitlz2-de legib.nbi dtenper Zeges epulcrales tradisi ffet; Anima unmorialita- ntibial. tem,& Dei Provideutiam, quo reſpeæiſſe videtur molim Salvianus. itidem Xenophon l. 1. rzoumnpovevugrav l edampi zv difpþutatione Socratis 7 Ariflodemi. irem lib.i.\ illuta— xvesmaeðeias in fin. ubipraclarè: Gdi j» inquit, d woh, Ż INY Ip I A t` y 7 KS s ie oyTES wong iaoei To EYINI k Ny T 0I Kg oN EG eti LAARS DA È e 97“A HETE UTAV drby Ty HJA T TU peas AEU OH 6Y ON JPU TOWY 3` 1 i aut pia. Zi Me 7 i p A yS ois OW INSO WOT: TEIN AOAVETIY A TE ZEA TOLEN O A E he lebisguz eid peù moam tY A S sqt eidg pymany t9e2803 guubsheudy 8 dEn JEwaRTIN EY is nondi illam no- aàdyrn atis ta» Gy ey peh Jeru imperi. Guant Ò sréicar hac famus qaam iia apud Ennium: volente, Nam fi curent, bene bonis fit, malè malis, „Reliqu quod nunc abeſt. i okom Qram Epicureorum fetta umus inter Pialefi- VAN© p4 qae hac aperte negaret, ut reke posi addit Salvianns fententiam Lucreius exprijjit lr. IL h Adami dddd 4 omnis Di