gEECA NSENr aa O 3A con Jubium ab aliquo revocari poflet, qui apud Plinium, cùm“sic de duobus Obeliſcis Auguſti loquitur, hæc verba legiſſet.onalanm Inſcripti ambo rerum natura interpretationem Aegyptiorumim opere philofophie continent. Quis enim tam hebes eſt, quinon intelligat, hæc ſi vera ſunt, illud falſum eſſe, quod Am-mianus teſtatur? Neque ego tam parum in legendo dili-gens exiſtimari aut debeo aut poſſum, qui cum totum illudcaput interpretatus in Commentarium meum De Obeli-atà papol fcoretulorim, ca verba vel imprudens vel oſcitans præterie-inimu rim, quæ ſe etiam aliud agenti legenda offerebant. Sed cumyinols urge, viderem me eò eſſe adductum, ut aut cum Ammiano, autcum Plinio ſentirem, placuit, ut ab illo potius, quam ab hocſtarem. neque hujuſmodi conſilii miki eſſe reddendam ra-tionem cenſui, quod neque Plinium libenter accuſabam.neque longior in diſputando eſſe volebam, quàm Com-mentarioli illius ratio poſtularet. At Plinius doctior, quamAmmianus. quis negat? ſed idem tamen, vel corum culpa,quorum opera in admirabili iHo opere conficiendo uteba-tur, vel ſcribendi keſtinatione,& rerum multitudine, quasmemoriæ prodendas ſuſceperat, obrutus atque ipſemet àſe ipſo abductus,à compluribus in tradenda rerum veritateparum conſideratè verſatus eſſe exiſtimatur: uſdue adeo,ut vulgo etiam Plinius quodam quaſi peculiari cognomen-to Mendax nominetur, Quamobrem hac quidem: in reih f ſequi Ammianum malui, nec, ut verum fatear, eum me ſe.E cutum eſſe adhuc pcenitet. quando ut hoc facerem plurescauſæ impulerunt. Una, quòd locum Plinii, cum ex ve-terumcodicum collatione, tum ex ipſa verborum inter ſeconſtructione corruptum eſſe animadvertebam. Quidenim et? Taferipsi amba rerum naturæ interpretationemAegjptiorum opere philofaphie continent, An fortaffe ficin-i terpretabimur? ut dicamus continet rerum nature inter-pretationem opere Aegyptiorum philoſophiæ. præclaramA 2 verd
