Aia ARN O e o 4 PEERI ANGELIII BARG. verò verborum conſecutionem,& Pliniana ſubtilita te& brevitate dignam, in qua explicanda fiqui fibi vehementer placuerint, ſuum illis in interpretando acumen& judicium non invitus relinquo. Altera cauſſa eſt, quod Aurelius Caſſiodorus lib. tertio Variarum ſcribit in ambobus Obe- lifcis, qui funtin Circo Maximo, altero Augufti, alteto Con- Jant} facra Prifeorum Chaldaich fignis, quafi liter indicari, Quòd fi verumeft Prifcorum theologiam in ambobus illis obeliſcis deſeriptam eſſe; præterquam quòd neceſſarid ſe- quitur; Plinii locum aut corrupte legi, aut id memorig prodere, quod falſum eſt, id etiam neceſſatiò concluditur, Hermapionis interpretationem Conſtantino Obeliſco nul- lo modo tribui poſſe. Etenim ſi ut Caſſiodorus teſtatur, Hieroglyphicæ notæ theologiam veterem complectuntur, Hermapionis autem interpretatio nihil hujufmodi defi- gnat, fine ulla dubitatione concludi potek interpretatio- aem illamnihil prorfüsad Obelifcum Conftantianum per- tinere. At Plinio potus. quàm Caſſiodorus aſſentiendum. eſto. Sed ego hac quidem in re illorum ncutti magnam fi- dem habendam effe'arbitror. quippe quos Vulgi opinio- nem& famam potius ſequutos eſſe veriſimile fit, quàm quòd aut ipſi notas illas intelligerent, aut aliquem habe- tent, quem in Hieroglyphicis interpretandis conſulerent. Erat planè& Plinio& Caſſiodoro Hieroglyphicorum uſus incognitus: quod ex Strabone diſcere poſſumus: qui impe- rante Octaviano Auguſto Cornelium Gallũ in Aegyptum fecutus eft, ejus hæc funt verba ex libro xvir: Tôy yewypap. ty T3 hAur óAuno bixous doue peydAovekv iig diér ofo ós iseis, pdga ydp TAUTA xatomi iepiaw yeyo Qari maAHiéY PidoréQuv asdar, xg) dspovopeixiv: txAéAomre xg) TOTO Vui cúsyua, xg) A deuneig. tra pèn olp cudets ypaw sdetxvuTo TAS TOUAVTHS ATHKCEWG arpoesag, dA oi ispotroroi pórov; Ra EAT 7o krog TaY megi B itode Hoc eſt, In Vrbe autem Hieropoli ingen- ament mE arphi fudis illic i etian qui &( i Kam w 7 Hoe dria qai| fyt tide mu y t plic Ur