Ad tumulum trahet,& funus comes illa ſequetur,Thracius ut quondam cantus dulcedine vatesEt faxa,& fylvas,& bruta animalia traxit.At, ceu, Gallinam cum fævus in aëre vexitAccipiter, dubio infelix agitata timorePullorum fertur turba; hic mœſtum modò matriPipilat, hic alis fruſtrà fe abſcondere, fruſtràHic prælibatos vermes, hic granula quærit:Sic(nifi dımidiâ quod adhuc jam parte beatisAlterius nobis fupereft pia cura PARENTIS)Poftquam Te nobis mors abftulit atra, TuorumLanguet alumnorum fubito proftrata timoreTurba, Pater. Qui{olus honor, quem noftra referreJam pietas valet.(heu quod erit fimul ultimusille!)Perfufi lachrymis funus comitamur acerbum,£ternumque Tibi, duroque perennius ære,Erigimus grati monumentum pignore cordis,Intereà mœſto noſtra obſita pectora luctuPlacati expectant rurſus ſolatia cœli.Fallor, an hæcVox eſt? nova ſe miracula promunt,Mortuus è tumulo præbet ſolamina mortis;OZ multum lachrymis mæſti mea buſta rigatisDefine tandem obitum gens pia flere menm!Lata mihi vita est, quam mortem creditis effe,-Et mors, qua vobis vita videtur s erat.Hanc animam corpus terrena fece tegebat,Nobiliore mei parte fepultus eramo.Nunc vero fedes anima incolit alma beatas,Parteque ſam vivo noliliore mei.Neve fub hac claufum tumba me-credite claudi,uem Germana etiam claudere terra nequit;Per mare, per terras, cum jam hoc fub pulvere nullaParte fuperfles ero, laude faperftes ero.Dum vixi parvus fueram, post funera crefo,Libertas capto, dumcapit urna, redit.Dum vixi, funns fueram, post funera vivo,Dum rapit vitam palida Parca, dedit.EION E
