Leg mihi Pyrhagoræ quàm nunc foret utilis error! NA Hascertè levioregenas perfunderet imbre Hetus,& amiſſum non deſolata cadaver Lugerem, rurſusque alio ſub corpore Furtol. Formaret mens celſa domum. Tunc ſi mea fortè Curia divino felix habitata teneret Membra animo, feu tunc dulcis facundia linguam, Cura ſagax pectus, candor pis ora repleret; Hâc linguâ eloquium, corde hoc fapientia Warih Inculpata fides hoc dìxero vivit in ore, Dimidioque Tui ſaltem, Vir ſumme, carerem. Nunc Tecum eloquium, Tecum fapientia, Tecum Inculpata fidés tumulo conduntur eodem, Et mihi Te toto(heu grandis jactura!)carendumeft, Heu grandis jaćtura! Vix fecúm mofto fatis hæc tacita ore gemebat Argyrope,& medios inter luctantia fletus Nura locuturæ vocem ſuſpiria rumpunt. Æqua Tua eft pietas, fletum jactura meretur. Jlle quidem meritò videatur Barbarus effe, Qui tantas dotes, lætå dum meſſe vireſcunt, Non præmaturã truncatas falce doleret. At Te, Te propiùs tamen hæc ſimul omnia tangunt, Quando Patrum vacuam digniſſimus ordo Tuorum Aſpectat ſedem, toties quâ candida WörtzI Seu pietas patriam, feu vox» feu cura juvabat, Ft nequit hanc ſiccis oculis ſpectare relictam. Natorum quoties vacuas triſtiſſimus ædes Ordo videt, mæftoque Patrem clamore requirit, His equidem lachrymas» his ipſo in gutture voces Obriguiſſe putes, luctuque in marmora verſos. Quæ mendax finxit miracula Græcia quondam, Si redeunt unquam nobis, hâc luce redibunt, Cernemusque homines lapideſcere, ſaxa moveri. Tunc tanto viduata Viro pia Curia certè Pallida prælargis quoque fletibus ora ans Emotarnque à ſede ſua, vis ſumma doloris * 2
