Dà l, quibushwmanæ cura eft concredita vitæEt nunieffannorum, nobisque incognitus æviTerminus,& certi meta incertiſſima fati,Alima Salus,& Hygea potens ſuccurrere, morboÉ Si quibus aut fractæ vires,ant frigida fi quosoOccupat, extincto, qui cor fovet, igne, ſenectus:s ccula fluxerunt, ex quo vix eminus ullamtit, Imperii ſit quanta potentia veſtti,Mortales habuiſſe fidem. provectior ætas,Quapriſci valuère patres,& ſera virorumCanities, ſeniique vigor juvenilia vincensRobora, defecto paulatim corpore, cœpitIn nugis anuum, res non credenda, reponi.Tandem experrecti, veſtris& viribus uſi,Exemplo renovaſtis opus, verumque probaſtis,Nunc quoque poſſe Deos Parcarum extendere fuſos,Et longum dare luce frui. grandæva SEBILZIVita, nec à ſeclo diſtans, quam quatuor annis,Servatæque, quibus vel florida gaudeat ætas,In fenis haud fracto totluftris corpore vires,Sed neque tot luftrishebetatum mentisacumen,Et tractatarum memor experientia rerum,Eloquio profeſſa gravi, quæcunque ſub ActemVirtutemque cadunt, hanc extinxere querelam.Intumuit Libitina furens,& jurgia Diti,Quod ſua non curet fraudari ſceptra, virumqueCentum annos patiatur humi conſumere, movit:Scilicet hæc, ajens, eſt veflra ſuperbia? tantumNumen habetis enim, nequeat quod civibus OrciAdjicere unum hominem? curnonvos rideat Heros?Hoc ſciat Alcides, hoc Thracius audiat Orpheus,Alter amicam iterum nunc aſſeret, alter amicum.Tum Pater Hermetem, duplicis commercia mundiCui ſoli permiſſa, vocat, ſicque ora reſolvit,Ora quibus potis eſt dare juta ſilentibus Umbris:Præpes Atlantiade, pete cœlum& numina lucis,Fraternumque ſovis ſolium, Superisque coactisExprobra, Stygiæ cur ille SEBLZIUS aulæHumani contra generis ſortem, usque negetur?Nonſatis eſt me damna pati, quod mille ſalutemEgris reddiderit, noſtroque extraxerit Orbe,Quos prope jam manes Acheruſias unda vehebat?Ipſe
