Quid quæſo me tandem fiet, ubi pe- dum celeritate non amplius præftabo? Fortaſſe canum expellendorum provin- cia mihi demandabitur? Atq; utinam tam fim felix,ut provincia aliqua mihi deman- detur, nec plane deſertus& egens ab o- mnibus ipſe rejiciar atq; expellar. Equi- dem fic vulgarisaularum mos eft: Dum viresannid; finunt, labores tibt graviſſi- miimponuntur. Ubi omni corporis vis gore defeĉtus, annisd;&pannıs obfitus fis: Heu, veteris meriti gratia nulla ma- net! Sors eadem mihi quog;, ut videtur, olim eſt expectanda. jam enim per an- nos octodecim regis defuncti curſor fui, ac vix tantum mercedis accepi, ut duram inde famem levarem». Nec poft illius Obitum aut requies ulla mihi conceditu į aut finis laborum apparet Oat vox for- tuna, quantum juris tibi in me vendicas? quaàm durã ac diuturnã me pauperie gra- vas? Quàm longinquis ac difficilibus iti- neribꝰ me conficis? Nam etſi languidi ſint pedes. tamẽ neceſſe eſt me viam currere. Qui enim fatalibus Parcarum tabulisad pedeſtria itinera cõdemnatus eſt:ei equo portari