portari nunquam licet. Ibo igitur Athe- nas Atticas, quò me miſit herus meus, ut ludimagiſtrum quendam adducam, qui regem adoleſcentem ſapere doceat. Viæ quidem tametſi longinquæ me non pigeret: modò ill e homo me ſeque- retur,& regem impelleret, utà tyrannide abſiſtens, mitius ageret cum miſerũ ple- beculã. Tum enim operam fuam præ- clarè impendiſſet. Sed valdè vereor, ne ille laterem lavet. Nam difficilis labor eſt, vetulos adſtringere loris, ire viã ſolitos liberiore, canes. Quod ſi ille præceptor ante annos decem adveniſſet,& regem puerum ſeriò ferulis caſtigaſſet: fortaſſe naturam ejus vitioſam expellere, faltem corrigere potuiſſet Qui veròè Dionyſium jam adultum aſperioribus ſanare inſtitu- at remedijs: is profecto malam inſtitu- tionis fuæ reporter mercedem. Sed di- gito labella mihi ſunt compeſcenda. Nam ſi quæ liberius modò dixi, reſciſceret rex: longam procul dubio ex me literam face- rer, aut caput meum unà cum barbåâ refe- carer, ne ullo ampliùs tonſore mihi opus foret. Periculoſum namq̃ue eſt, ei mas Verùm