Seite
umn — pae y 4 m — it 1 rgan! aucie noni K* pe 4 Ru PROTOMARTTYRIS.' cum afixo.` Verba R. Salomonis Jarchi Jo⸗ hannes Mercerus hacce Latina verfione dona- vit: Perdidifti te Ifrael, qvia in me prævarica- tus es; rébellafti in auxilium tuum. Et brevis eft hic contextus. Et qvi intelligit lingvam- fcripturæ reyocatin mentem%9^9 qvia ino me luit ſeilicet rebellio, qyare bellafti. Ins aurilium tuum rebellaſti, qvum in me rebel- laſti. Huic ſententiæ, qvæ verſioni Megalan- dri Lutheri proximè accedit, integram própo- fitionem conftituit,& fenfum ortho doxum perit libenter fubferiberem. Verum, qvia nos punctorum varietatem& figuram ad esſentiam Ebrææ lingvæ pertinere,& puncta vocalia tex- tui Ebrgo Veteris Teſtamenti es ſentialia, imò literis ipſis coοva esfe ſtatuimus, argumentis adducti validisfimis(idd; contra plerosq; Pon- tificios, exiſtimantes puncta vocalia cum ac- centibus à Maforetis textui Ebræo addita, in- qvam fententiam etiam abit Beda, dum fic feri- bit: Punfa non Jant de fuflantia litere, net ĉ principio feriprura fuerunt) merito hanc fenten- tiam cum honoris præfatione autoribus re- lingvo. i Quum igitur puncta omninò veniant at- tendenqa. nec recens Judæorum,& qvidem- Poft- Thalmudicorum fint inyenfum, qvod multis argumentis probatum dant Flacius E 4 part. 2e