220 mitum tamen effet fi cervus primo mane, cùm nec fol viget,'nec conti- nuå curhtatione membra incenfa ſunt, cryſtallinæ aquæ fontem ap- peteret, hoc planè maximam illius fitim indicaret, Talem ergò fitim, charifimiıauditores,Chriftus Redé- ptor nofter pro falute noſtra perpeſ- {us eft, quiaantequam cervus ifte di- vinus àcanibus vexaretur, Circum- dederunt me canes multi, Pfalm 21. et à venatoribus ac perſequutoribꝰ inſi- dias pateretur,& antequã jaculato- rium'arcum fibi imminentem con- {piceret,& à folis ardoribus incen- deretur,tam ardentiſſimo moriendi amore diuinum illud pectus æſtua- bat,& ita ſitiebat, quòd lingua iam faucibus adhæreret, vt ipſe teftatur. Aruit tanquam testa virtus mea,& lin- gua mea adhæſit faucibus meis. Pſal. 2t. Mirandum ſanè eſt, qudd Chriftus Saluator noſter primoſuæ vitæ dilu- culo mortem eligat,& viuendo pau- latim moriatur; Hoc maxımum no- ſtræ redemptionis deſiderium demõ- ſtrat, quod vt indicaret Euangeliſta, dies,& horas ac momenta vitæ eius deſignat, vt animaduertamus, quòd eo modo, quo tempora& dies Chri- ſti labuntur, ipſa etiam vita ad mor- temopro noſtra reparatione concita- to curfu properat. Sed quomodo, chariflimi auditores, tantum noftri Saluatoris amorem dignè perſolue- mus, ac gratis beneficiis compenſa- bimus? amor tam immenſus non Sermo Tertius de Purificatione alio quàm mutuo amore compenſa- bitut; Magnes amoris amor. Miſeria tamen nokrorum temporum decla- manda& deploranda eft, homines enim grati animi officia ingtatitu- dine perſolvunt, nec vindictam di- vinam pertimeſcunt, vtin Saule erga Dauidem compertum fuit. Humilia- bit illos; qui eft ante ſæcula. Non enim et illis commutatio,& non timuerunt Deum. Pfalms4. Loquitur hic Pro- heta ſanctus de ingtatitudine Sau- fissar dicit. Non enim est illis commu- tatio. Id eft, pro beneficiis acceptis retributio. Meritò conqueritur Da- vid deSaulis ingratitudine, quia cùm ſepiùs vitam ſuam pro illo,&ſuis ex poſuiſſet: primò, cùm in juuentute gigantem proſtrauit ac decapitauit; ſecundò, cùm in variis occaſionibus contra Philiſtæos maximo ſuæ vitæ periculo pro ipſobellum geſſit, dein- cùm eius vitæ pepercit, cum aliàs ipſum, habità etiam licentià Dei, vt aliqui ſanctorum Patrum affirmant, interficere potuiſſet, tam ingratas tamen pro acceptis beneficiis extitit, vt diebus ac noctibus ipſum inſeque- retur, ita vt Dauid fugitivus,& extra propriam patriam exul inter feras& ſylueſtria animalia moraretur, ideò dicit. Non eſt illis commutatio. Maio- ra beneficia verus Dauid hominibus contulit, quia non ſolùm ſe periculo vitæ expoſuit, ſed de facto pro noſtta ſalute, vt nos vitam haberemus, tur- piſſimam mortem paſſus eſt; Nan eſt ili ç