LXXXI Praxis ejufdem. 4 Clasfurũ: tunc temporis Procuratotis Ordinis; pol modùm verò S R. E. Cardinalis, tumalig P. Honorati Pariſienſis Definitoris Genen. lis,qui de praxi præmemorati decretià n. ftcis cønfultus, ita refpondit:, X. 89, Girca Monialium allocutionem Prais haest, vt nullus fratrum, ad Monafleria Mi nialium eas alocuturus accedat, qui åR. Prouinciali ad hoc, fiue abfolutè, fiue indet minatè veldeterminatè, hoc efl, pro illa vel plt- ribus vicibus licentiam in feriptis non habeat quam haud dubiè ipfe Pronincialis pro feim in fe tanquamin fonte habet, quamdiu ef Proe uincialis. Huius autem praxis ratio eft exp tio quedam ab Ilustrifimis Card, qua FF, C4- pucinos Vleramontanosexcipit ob fructum, qu ex coram colloquiis, Monialium Monafleritsad- uenit, ac[uficere aiunt, ptdiam licentiand P. ſuo Prauinciali in ſcriptis habeant,& de bu- iuſmodi praui at eiusfundamento, nulla ynguam à PP. Iralis, fatis alias in fimilibus materijsat- curate prosedentibus, fatta efl difficultas. Qui adverò modum colloguendi haud dubie extr Clau furam Monafterij, hoc efl, extra Claufi Ó omnes interiores lofficinas eſſe debet, prout en Regule Expofitoribus patet, Et licet aliquando huiufmodi loca tam peruia fint Secularibus, 1t quafi publica cenfeantur, nobis tamen tales ab- uſas in nullo fauere poſſunt, vt eos fM uo