Cauſasd. 147u uod tamen domus, que în quibufdam Mona-eriis Vocantur Abbatiales, i in quibus ſcrlicetmoniglbbatifa extrà Claufuram Monialiuin mardaoni: rs dormit, omedit,& quoſcunque aduenien-m alig 2 excipit, cum prædicta licentia ad illasacte-mai i tre,& in illis, Moniaiibus loqui, licere femperſeditum fuit,& ita ab omnibus Religioſis re-aalArmatis Pb. leſuitis, Minimis& aliis vſu con-rinatum. In hoc tamen mag na ſemper fuit ad-yy bita cautela, ne fcilicet tam facilisad Monia>es in talibus doinibus aloquendi detur asceffus»cut ad alias, in quibus inter colloꝗ lentescrateserreæ intercedunt. Imdò etiam conſidleratã qua-“itate Monialium, aliquando per OrdinationesProlincialium Capitulorum omnimodus prohi-bitus eſt acc efus. Lutetiæ Nen. Iul. 1619.a90. Cum porrò ſæpè ſæpiùs contingatitq̃ue etiam declaratum à Patribus Prouin-oig, præſertim vérè R. P. Matthia ab Aua‘i pia diaite(aliàs, cum omni virtutum gè-' ere inſignitus periculoſiſſimo belli Sueco-Zer manici Prouincialatum agens decimũſextum, in hoc ſingulariter genere Zelan-tiſſimus eſſet) in quadam Vilitatione, fuit,poile Fratres noſtros ad eiuſmodi Moniali-um cœno bia diuertere, ſicut& ad aliorumBenefactorum ædes, prandete, atque etiamK 2 fernocla-XC.rattes noſtros itinerantes, ad Monialium SpecltimMonaſteria deuenire, dubitatum idcircò groad Iti-nerantes,
