CXLIV. Quibe fa fa- cultas- weniatf è? 216 Difpenfatio. ctis, his duntaxat exceptis, quæ ſolis Gene. ralibus& Prouincialibus ex Regula, vel conſuetudine teſetuantur. Hæc ita gene- ratim P. Politius, qui ſpecialiùs de fingulis in propriis locis agit. 144. P. Cyprian. in.c. 10: Reg. leë. 6, In dictis Regulæ præceptis difpenfandi fa- cultatem folis Generalibus competere ait, quandò vel exprefsè referuantur Generali, quale eft illud de Prædicatoribus, quòd non prædicent nifià Miniftro Generali Prædi- cationis officiumfibi concefum ft.: Velh non expreſsè reſeruantut, faltem iplicitè quale eſt illud de Cuſtodibus, quòd tenean- tur conuenire ad Capitulum Generale con- uocatum à Generali: In reliquis verò ptæ- ceptis Regulæ diſpenſandis quid& quan- tum poſſint Prouinciales, ex conſuetudine legitimè intrtoducta& recepta petendum elle: aliàs, arbitratur Prouinciales diſpenſa- re pofle ex caufa rationabili, in cæteris qui- buslibet Regulæpræceptis, que funt mek poſitiua, nec includunt aliquid ad lus diui- num pertinens, qualia ſunt, de recutrendo ad Prouincialem, quando id eſſet neceſſa- rium ad vitandum periculum tranſgreſſio- nis Regulæ: Et de cauendis ſuſpectis con- fortiis,& alia huiufmodi, quæ includunt aliquam etiam obligationem, jure an Uar⸗ Gond audor tia ft tale, l mari fa, ne tiores matei talg rat temi Pccke ekhi timg turin tener vel in etiam tttiona ltt wi perii Wih W MY enn ani ah ei