& natuta totius non conueniat, falſum hoc eſt, vt benẽ docent Coimbticenſescit. Om- nes igitur pattes quantumuis minotes& minores, imò etiam indiuiſibilia, vt contra Vaſq. diſp 189 c. 4. rectè docet Svareꝛ cit. Secl. 3. quàmdiu in continuo ſunt, natu- ram etiam totius participant, licet in tan- tum diuidi poflit,& in tot ſparticulas, quæ ċapacesampliùs non fint naturæ totius; Si» cut in corpore humano pats aliqua minima eſt, in qua ſeparata non poteſt anima con- ſeruari, tamen quàm diu eſt illa in toto, ne- ceſſe eſt, vt tota amina in illa ſit, propter modum entitatis, ſiue præſentiæ quem ha- bet. Vultigitut S. Doctor ante ſepatatio- nem nullam omninò eſſe partem, in qua etiam ſit totus Chtiſtus, quamuis poſt diui- fionem pars adeòparua dari poffit, quòd in ea, Chriftus amplius præfens non bit, Cu- iusratio, commune Theologorum di&um; Quod fubftantia Corporis& Sanguinis Chrifti ſuccedat ſubſtantiæ panis& vini; Adeòque vbi fubftantia panis& vini ellenő poteft, neque etiamCorpus& Sanguiß Chri- ftieffe poffit. Ex quibus clarum etiam fity ullam efe Tanneri infantiam, ief imp tmy usci imer ionel flera menta quz um, idie m ci fornon area lum c Mira c touez idfini ttk o lem in in fou; t Lat No,