Da Orric. Tzsr. Ix Durex- 189 De Ratione de auditu. Monticel. d. fol. 269. col, .Campeg. reg. 20 6. Nellus.p. 2. n. 163. Curtius de teſtib. concl. 61. Schenck. u, 45. De Ratione teſtis ab authoritate. Monticel. fol, 270. cal, 4. - Potro ratioreddenda per teftem fufficit, quod, implicite reddatur, licet non explicitè, ſufficitq̃; quodeſtis depoſicio, habeat in ſe cauſam anne· x um& implicatã. Sufficit item quod reddatur na- turaliter,& groffo modo, non enim exigitur à te- ſte ratio, quæ exigitur à Philoſopho vel luriſta. Non tamen in teſfimonio conſcientiali, quando fcilicet teftis deponit de eo, quod credit in ſua conſcientia, eſt neceffe dare rationem per ſenlium corporis. Farin. dih qlleſt. 70. n. 149. 150, 1ft. Valet infuper fecundum præditum Farin,##, 143. ſi teſtis interrogatus, de ratione reſponde- at; fcio quoniam percepi ſenſu coρHoHris: quam- uis contrarium tenuerit Bald. in l. teſtiam. u. 10. in.qu..de teflibus. Necnon bona eft ratio. tee ftis dicentis; ſeio quia fui præſens.Bald. in l. folam, aum. 7. C. de teſtibus. plures allegat Farinac. d. loco. a. 152. rsġ; 159. Præterea admittitur ratio quæ red · ditur per decem Pprædicamẽta, per quatuor cauſas, nempe, materialem formalem, efficientem,& B- nalem. Et quæ pro fertur per verbum fcio, quia fic reperio in meo memoriali. Farin. d. quaſt.7.n. 159. 160. 163. Peſtis qui interrogatus de cavſa ſcientiæ re- ſpondet; ſcio quia ſum vicinus vel confan- uineus, dicitut bonam rationem reddere. Farin. ibid, n. 164.& n. 166. vbi magis communiter re- ceptam eſſe, licet alij contrarſum tenuerint, aſſe- rit. n. 165. Quæ regula max imè procedit in pioba- tione habitationis. 2. Aetatis. 3. Mortis. 4. in pro- hatione poſſeſsionis.3. Vſuræ. 6. Quado agitur de probando aliquam mulierem eſſe meritricem. 7. Quande agitur de probando hærsfin in genere, $ 7 2. Quande Ratio, fcio quia fum vi- cinus, quan- o approbe- tur nec no