412 LIn1. IL Par. Í. Càr. Y. videtur, quiin caùfa propria, yel vxoris, vel li⸗ be rorum, vel familiarium fuorum iudicare inten- dit. l. 2. C. ne quis in fúa canfas liqui iursdiét. l Ine lianus ait. f. de iudic. Menochius d arbitr. iudic. qus. ffion caf. 152, larè Carolus de Gra xcept 24. nts 34.& fqq. vbi hanc concluſionem, quod} pro: pter conſanguininitatem& affinitatem, poſſet iudex tanquam ſi Iſpectus rec ulari, ampliat, limis tatģ; duobus in cafibus: ibidemá; num. 4. č fegn. ext ndih yni ex litigantibus amor, beneuolen⸗ tia, vel amicitia intercedat cum iudice. Itemque fialſinitas vel coniunctio ſpiritualis inter vtrum- que contracta ſit, nam non poteſt eſ- ſe iudeæ in cauſa alterius compatris. Innocent.& Abb. in cap: cum fpþeciali. de appel, Vbi ctiam Decius: numer. 6. Carolus de Grafs. d. loco. numer, g2. cum tribus Sèquentib. Ob intereffe. Judex inluper vti ſupectus, legitimè recuſatur, ſi agitur de proprio intereſſe, ve el quia eſſet iudex in cauſa propria.J. 1. C. ne quis inh cau. l U a EA Oldrad.confil. 228.Quod prolixè r Caro! p de Graſsis traclat. ad n. 80. An autem pofſsit, in cauſis cti. a& damno eidem eiusuè agnat mioribus illato Agitur, i ch tf. I5. Ob ſimilitu- Eodemg d fumitur in iùdicé affeĝio 1 my dinem litis. ej iga rem, cui anteã præſtitit patrocinium in| hny li te,& nur ıc Sal ineadem fung nohab is dicen-| iy tis: Metus fiquidem eft, netalis incorrupti iudi-| Eth cisnomen fufti nere nonpi Bit. L fins Ce de afefe|in ér l pretor. jj. de e iurydi&l. cum fimhlitudo lius qua| vi fouetiudo) amn alio, facia pectum; quaſi eo⸗ dem modo definiturus fit caufam 4 koii& rei; coram feiniudicio pendentemprout determi- nari vell et rempropriam, texts Hir c. cauſam, qua inter. de iuclic.& c. accidens, 2i de lit, contefh ides