Lidi 11.7 Pax 11. Cav. XVIII. 354. De excepti ọnetiarisiurandi. Caryrt XYTII AEc exceptio iuriſiurandi eſt eius- dem eflectus, cuius eſt exceptio rei iudicatæ. Imo dicit lex, quod ſit d E maioris authortatis, quåmıes iu- i dicata, vtl, 2: f} de iureimr.de qua loa PERR quitur L tán princ.& l fin in prine. ffs um aclio non dat. cum Gmil: ibi notat. Mums, f opponatür contra dicatæ, cum fit exceptio Quantæ ſit e- Rcrgiæ? uaram re Eaque impedit proce jllum, ſicut exceptio reiiu litis finitæ.»tl. 1. f. de inreiwr:&notat Cynus inl. emptor. C. de preſcrip. long. temp.& in c. l. de lie conteſt. in 6. Quemadmodum enim ex iureiurando; uod à parte parti delatum, actio oritur..nam po- fleaquam 9..1. J. in duobiss 28..vlt. ff. de ureitran. Ita& exceptio datur, fi eandem rem iterum aduer- ſarius petere Velit 9- equè. 4. Iuſlit. de except. d.nam Poſleaquam. in princ. fj. 4e 1urciur. Oldendot. de exte- tion. cab 37. Quodiura- Cum vero meëntum pa- fed aliud voluntarium, riat hanc en- ceſſarium; non immöer: septionem? exceptio facti[eu liti finitæ oriatur& competat; Zangerus trat. deexceptapar..0- 14.4. afferit; hanc locum habere; in juramento irti extra iudicium de- iuramentum non fit yniusmodi; alivd judicialealiud ne- quæritur,x quo hæe exceptionem voluntario, quod à parte p Wik fertur-§ eque. 4. Influi. de except. non eti um in iu⸗ i diciali, quod à parte parti auctoritate iudicis de- \ fertur iudicio inſtiruto: hoc enim cum auctorna- tem iuris ciuilis habeat approbationem nemp? ius dicis, ipfo iure tollit obhgationem, L. generaliter, 12. cum ibi not. C de iuretur. quo fit vtiuranti reo exe ceptione opus non ſit At verò Emmericus aRola bach inproceff. indic. tit. 41. nun 4 8. ait, hancel- ceplio⸗ orio uran wam tper NN e tineti degu Wterpi nnum,