Seite
valerent et creatoreꝫ ſuū videre poſſent. Et id̓o pena eoꝝ gͣuiſſima eſt vt dictū eſt ſcꝫ tā propt̓ dilationē glo rie ꝙ propt̓ ſenſationeꝫ pene q̄ abiſſime agit ī aīam ſe ꝑatā. Ibidē ponit grego. multas alias viſiones. ī qͥbꝰ probat ꝙ aīe defunctoꝝ iuuāt̉ ꝑ īmolatōeꝫ ſac̓ficij ſa­lutaris. Et dic̄ ꝙ iſta victima oblata illis prodeſt qui hic viuēdo obtinuerūt vt eos etiā pꝰ morteꝫ bona ad iuuent q̄ hic pro ipſis ab alijs fiunt. Sꝫ dic ꝙ illi ſalu­briorē et tutiorem viā eligunt. qͥ bonū qd̓ pꝰ morteꝫ ſperāt ꝑ alios pro ſe agi hoc ipſi dū viuunt ꝑ ſe agūt Beatius quippe eſt libeꝝ exire ꝙ poſt vincula liberta tem q̄rere. Naꝫ qd̓ poſt mortem offert̉ quaſi oblatio mortua cenſet̉. quod vero a viuēte dat̉ eſt quaſi obla tio viua et multo gratior eſt deo. Nam legimꝰ in vita ſancti ethmundi ep̄i ꝙ corpꝰ cuiꝰdā ruſtici ad ecclām deferebat̉. et ante feretrū bos vnus ducebat̉ pro aīa defūcti offerendꝰ. Hoc cognito dixit ſanctꝰ ep̄us. Si iſte defunctꝰ iugū in quo ille bos traxit dediſſet pro­pter deū dum viueret. multo vtilius anime ſue fuiſſet ꝙ ꝙ poſt mortem totū bonem viuū deo offert. Mul­tum igitur peccant teſtamentari quibꝰ ꝯmiſſa eſt exe cutio teſtantoꝝ. ſi differūt volūtatē vltimā teſtam̄to ris exequi. qui interim ſemꝑ penā ſuſtinet. niſi dilatio ideo fieret vt vberior inde recōpenſatio ſeqͥ ſperaret̉ Optimū igit̉ eſſet nō differre. Sed de mora breui vel longa quā aīe defūctoꝝ cogunt̉ agere in purgatorio puto neminē ſcire poſſe niſi cui a deo aut ab ipſis fue­rit reuelatū. Nec hoc cadit ſub arte humana ſed ſolū diuina. Non tamen dubitandum eſt ꝙ deꝰ qui omnia in numero et pondere diſponit et menſura. regulatiſſi me certum tempus cuilibꝫ anime ꝯſtituit. llegimꝰ ī re uelatōibꝰ vni defuncto et reſuſcitato et pꝰ ꝯfeſſioneꝫ rurſum moriēti. xl. annos fuiſſe ī purgatorio īpoſitos