Seite
Liber Primus pręſeruātur. quę tāto peior quanto lōgior morte iudicatur Ut igit̉ om nium ſupradictoꝝ cōcludatur affinitas. corpori corporea debetur medi cina. corporalis mdeicus. ⁊ medico pręmiū corporale. animę vero quia ſpūs eſt ſpiritualis medicus. ⁊ medico pręmiū ſpūale ꝓponitur Sic o­portet uos ꝑſuaſos eſſe. qm̄ id ⁊ rationi ⁊ doctrinę apoſtolicę cōſentane um eſt. ⁊ ꝙ iacto hoc fundamēto facilius patiētię ſtructura conſurgit. huic etiam ſicut mortem corpori ſic immortalitatē animę natura denū ciat. cum ſcꝫ eam vt naturalis opis minime egētem relinquit in cuſto ditum: at deus curam eius aſſumit nō vt quo antedixi. mortem effugiet cui ſuapte natura nunqͣꝫ addicta eſt. ſed vt miſeriam ſempiternā cui pec cando ſe ſubijcit. euadat Sed iam ad veſtigandam ſpiritualium morbo rum pergamus originem De morboꝝ ſpiritualiū origine Ca. vij. Piritualium infirmitatum qͥbus pene totū genus humanum opprimit̉ tibi. ſi aduerteris. radicem ⁊ fundamētum breuibus explicabo vt cognito morbi loco. ſciamꝰ vbi oportet applicare remediū. In hoc peripateticoꝝ. ⁊ theologorum ſcholę ꝯſentiunt. duas eſſe principales animę partes. per quas vident̉ homīes duas. ⁊ has qui dem contrarias naturas aſſecuti. rationalem ſcꝫ ⁊ ſenſitiuam Iſta cum belluis nobis cōmunis eſt. illa vero ꝓpria eſt hominis forma. pͥmaqꝫ p̄ fectio rationalis in duas ſecatur ꝑtes. Intellectum ſcꝫ ⁊ volūtatem In tellectus eſt ōnia cognoſcere. Uolūtatis vero intellecta. ſi bona videant̉ appetere. ſin autem mala nocētiaqꝫ ſint vel appareāt: quo ad eiꝰ fieri po teſt propulſare. vel fugere. ſenſitiua duas item continet vires vnam qua ea q̄ ſenſui occurrūt aut obijciūtur dignoſci alterā qua occurrentia obiec taqꝫ prius cognita vel tenere ſatagit. vel declinare prima vis eſt ea qua ſentimus. qua videmus. qua audimꝰ. qua palpamꝰ. qua obfacimꝰ. qua ⁊ guſtamꝰ: nam quaſi quidam fonticulus in quinqꝫ ſenſuū exteriorū ri­uulos ꝟtus iſta defluxit. exteriorum inqͣꝫ. nam vt philoſophis placet to tidem ſunt interiores ſenſus. qui intra cranei forulos cerebriqꝫ cauernu las vt viſum ē Auicēnę. ⁊ Alberto magno. ac cęteris medicoꝝ ac phōꝝ qui de corꝑis humani anatomia ſcripſere. diſcretas habēt ſedes ꝓprias qꝫ māſiunculas q̄ ſpirituū aīaliū vię ſpecierūqꝫ receptacula noīantur ſed ex ijs phantaſiā ꝯmemoraſſe ſufficiat qn̄ ipſa id officij ī ꝑte ſenſitiua ſor tita ē. qd̓ intellectꝰ obtinet in rationali. altera vis ſeu ꝟtus bifariam qͦꝫ diuidit̉ in ꝯcupiſcibilē ſcꝫ ⁊ iraſcibilē. Cōcupiſcibilis in ea fertur q̄ vo­luptatem afferre. ꝑ ſenſum ⁊ phantaſiā iudicātur. in ea vero quę triſtia apparent ita ſe habet. vt ea vel abigat: ſi facultas adſit. vel procul ab eis