Seite
Liber Secūdus Tercia cauſa flagellorum Ca. xiij. Lepe numero deus profectui noſtro ſemꝑ intentus. ſicut Aquila ꝓuocans pullos ad volādum. vt nos altius ꝓuehat. terrenis vo­luptatibꝰ priuat. ſic ſit vt mens q̄ in his humilibꝰ terrebonis ci­bū nō inuenit. ſublimius vt paſcat̉: aſcēdit. ⁊ hęc cum pleriſqꝫ alijs ſcōꝝ tum p̄cipue diuo Hieronymo ad ꝑfectionē via fuit Hieronymꝰ em̄ dū intēpeſta nocte ad pſalmodiam de more ꝯſurgeret muliebrem veſtē a emulis clam ſuppoſitā: nihil tale ſuſpicatus. induit̉. ⁊ in eo habitu dum ſtrenuus Chriſti miles in eccīam ſine mora ſe ꝓripit. chorum cantātium ingreſſus patuit ꝯtumelię nō vulgari. nō tamē animo fcūs nec victus a malo ſed vincēs in bono malum. ſapīa em̄ vincit maliciam. cū. ſancto Iacob ceſſit ire ceſſit inſidijs Hieroſolimā ꝑrexit. eremū incoluit teſta­mēta trāſtulit. ⁊ mirabilis vitę ſcītate clarꝰ nonagintanouē obijt. Sic ⁊ nos ſolemus aliqn̄ euntem equū calcaribus. ut celerius gradiat̉ vrge­re. de hoc autem tētationis genere Gregorius in Ezechiele loquens ait Qd̓ flagelluꝫ grano. qd̓ fornax auro. qd̓ lima ferro. hoc facit tribulatio viro iuſto. Item ꝑcutimur in via. ne viam ꝓ patria diligamus Et iterū tolerandi ergo vbiqꝫ ſunt proximi quia Abel fieri nō poteſt. quē Chaim malicia non exercet. Quarta cauſa flagellorum. Ca. xiiij. Atur etiam bonis aduerſitas: vt ad aliorum ꝓfectum ꝑ eas tan qͣꝫ ꝑ indicem magis eoꝝ pateſcat integritas Ad qd̓ oſtendendi duoꝝ hominum clariſſima ꝓferent̉ exempla Habraham ſcilꝫ ⁊ Iob eius ꝯſanguinei. nā ẜm Hieronymū in quęſtiōibꝰ hebraicis a Na chor fratre Habrahe deſcēdiſſe Iob credit̉. In his ergo duobꝰ viris illu­ſtribus duaꝝ ꝟtutum maximaꝝ ⁊ homini maxime nccārium exemplar cui te ꝯformari oportet. eſt poſitum Ad hos tanqͣꝫ ad normam ⁊ ꝑpen diculum reſpiciūt omnes qͥ deo volūt ꝑfecte obedire. ⁊ ęquo aīo aduerſa tolerare Stabat lachrymabūdus Habrahā vnicum p̄clari ingenij ⁊ op time in dolis filiū adultum ſibi obſequētem. innocētem. pium. māſuetu qͦ amiſſo ꝓlis alteriꝰ ſpēs nulla ſuꝑerat. ſtricto ad aras gladio ꝯfoſſu­rus. Credimus ne ſaxeu pectꝰ Habrahę fuiſſe: putare poſſumꝰ ſuꝑ tam elegātis forme filium cum tam patiēter gladio porrigeret iugulū. pater ne pietatis viſcera non ꝯmota Magna certe ⁊ pluſquā dici poſſit prīs ⁊ filij fides fuit. fortitudo mirabilis Cōſtantia pluſquā hūana. patiētia ſingularis ⁊ inaudita. hoc ſpectaculo delectatꝰ deus totā eoꝝ poſterita tē vſqꝫ ad aduētum Chriſti peculiari ſemꝑ cura tutatꝰ eſt Iob ꝟo patīa