Seite
Liber Secūdus mus. homo ſicut fenum. dies eius tanqͣꝫ flos agri: ſic efflorebit Quoniā ſpūs id eſt anima ꝑtrāſibit in illo. ⁊ nō ſubſiſtet. ⁊ nō cognoſcet ampliꝰ locū ſuū Nam ꝑ mortem ſic de locis ac domibus noſtris eijcimur. vt qꝛ nunqͣꝫ amplius redimus. ea ignorare videamur. ⁊ in alio pſalmo. Relin quent alienis diuitias ſuas. ⁊ ſepulchra eorum domus illoruꝫ in eternū Et in alio. Eccemēſurabiles poſuiſti dies meos. ⁊ ſubſtantia mea tanqͣꝫ nihilum ante te. Uerūtamē vniuerſa vanitas omnis homo viuēs om­nia namqꝫ quę in hac vita poſſident̉ vana ſunt. ⁊ omnis homo veniens vanus eſt. Subditur em̄ theſaurizāt. ⁊ ignorat cui ꝯgregabit ea. ⁊ Iaco bus apoſtolus inqͥt. Que eſt em̄ vita noſtra: vapor eſt ad modicū appa­rens in duoꝝ primoꝝ fratrum nomībus monſtrata eſt totius poſterita tis futura ꝯditio. Chaim em̄ interp̄tatur poſſeſſio vel lamentatio Abel vero vanitas vel luctus Quis his appellationibus oſtēdit̉. niſi poſſeſſi onibus hoīm lamēta ꝯiungi. ⁊ omnia cum luctu ⁊ vanitate collabi Itē in pſalmo d̓r Quoniam omnes dies noſtri defecerūt. ⁊ in ira tua defeci­mus. ſequit̉. Anni noſtri hoc eſt vitę curſus: ſicut aranea meditabūtur Uita em̄ noſtra dupliciter meditatur vt aranea. ⁊ ꝙ ſemper aranearum more meditamur inſidias. quottidieqꝫ ad opes ad honoes mille retia tē dimus. ⁊ ꝙ opera noſtra ſicut aranearum telę fragilia modico quouis vento diſſipātur Cū em̄ credimus in portū noſtra traxiſſe negocia. qui­quid diu nitēdo cuderamus. leuiſſimi munuſculi aura. ⁊ vniꝰ ꝟbi voce demergitur. in eodē pſalmo ſequitur Dies annoꝝ noſtrorum in ipſis ſcꝫ diebus ſeptuaginta anni. nam in vita noſtra omnio ſeptuaginta vt plu rimum anni ſunt. ſi autem in potētatibus. hoc eſt ſi de potentibꝰ ⁊ corpo re robuſtis loquimur. octoginta anni. ſupple ſunt in diebus noſtris. nec huic ſententię ꝯtrarium eſt quod dicitur in Ieſu filio Sirach Omnis potētatus vita breuis. pſalmus em̄ vt dixim de potētia corꝑis ⁊ mem broꝝ firmitate locutus ē Ieſus āt de potētia prīcipatꝰ intelligit ſequit̉ in pſalmo. ⁊ ampliꝰ. hoc eſt ſi diuitijs ſuꝑuiuamꝰ. qd̓ ſuꝑeſt. vitę. labor ⁊ dolor eſt. Hoc eſt qd̓ poeta clariſſimus inquit Optima quęqꝫ dies miſeris mortalibus ęui Prima fugit: ſubeunt morbi. triſtiſqꝫ ſenectus Et labor. ⁊ durę ſubit inclementia mortis. Conditionem hanc mortalitatis noſtrę miſerrimam quam ſani corpore clauſis vt plurimum oculis ꝑtranſimus. quoniam ęgritudo ſemꝑ ante conſpectū noſtrū ⁊ e regione ad oculos noſtros collocat: profecto ſancti or ē ſanitate. vtpote cuiꝰ ſanctiora ſunt monita. ⁊ quę eſt infirmo ꝓfec­tus occaſio. propterea dictum in prouerbijs Melius eſt ire ad domum luctus qͣꝫ ad domum conuiuij F ij