Seite
Liber Secūdus tius inqͥt. Cur ego ſi non ſum. ignoroqꝫ. pocta ſalutor breuis ⁊ expedita ad ſiloriā via ē: quā Socrates duxit vt ſcꝫ quales haberi volumꝰ. tales ſimus Docebo ego te quo pacto dei filiꝰ fias. id em̄ ⁊ optandum ⁊ factu poſſibile Ioānes euāgeliſta dedit inqͥt eis ptātem filios dei fieri Filiꝰ āt multipliciter d̓r nam qͥ ex ſubſtātia patris ad eiuſdem naturę equalitatē eſt genitꝰ naturalis d̓r filiꝰ. vt Salomon Dauid Dauid Ieſſe Chriſtꝰ dei. Per adoptiōem etiā ⁊ arrogatiōem fit filiꝰ. Hec autem ita offerūt ꝙ adoptamus eos qͥ filij ſunt familias. Arrogamus eos qͥ ſui iuris ſunt Arrogare igitur eſt quenqͣꝫ in filium ac familiam aſciſcere Et arrogatio ideo dicta eſt ꝙ is qui aſciſcit interrogat̉ an velit illum iuſtum ſibi filiū eſſe. ⁊ is qui aſcicit̉. rogat̉ an̄ id fieri patiat̉. vel ꝙ arrogatio ꝑ populi ro­gationē fiat. cuius hęc ꝟba ſunt Uelitis. iubeatis vt Natan ipſi Dauid tam iureqꝫ lege filiꝰ fiet. quaſi ex eo patre matreqꝫ familias ei natꝰ eſſꝫ vtiqꝫ ei vitę neciſqꝫ in eum poteſtas fiat: vti pariē do filio eſt Ita vt dix Ita vos quirites rogo Adoptio autem ſit ꝑ prętorem Prima apud ho mīes filiatio fit ex ſanguībꝰ ⁊ voluptate carnis. duę alię ex volūtate vi­ri Sed qͥ ex hoībꝰ in filios dei volūt aſciſci. neqꝫ ex ſanguībꝰ neqꝫ ex vo luptate carnis. neqꝫ ex volūtate viri. ſperēt id fieri. nunqͣꝫ inuenit̉ qd̓ nō ꝑ ſuam viā querit̉ Quo autem pacto id fiat ad romanos ſcribens Pau lus. explanat. qͥ ſpū inqͥt dei aguntur. hi filij dei ſunt. neqꝫ em̄ accepiſtis ſpūm ſeruitutis: iteꝝ in timore. ſed accepiſtis ſpūm adoptiōis filioꝝ. in quo clamamus abba. qd̓ eſt pater. Ac ſi dicat: qͥ deum non vt ſerui herū timent ſed vt filij patrem amant. tum effectum operis qͣꝫ affectu cordis hi qꝛ ſpūm dei habēt qui eſt in generatōe ſpūali quaſi ſemen filij dei ſunt ꝙ ſi filij ⁊ heredes. heredes qͥdem dei. coheredes āt chriſti. Quare ergo ⁊ tu blandā ⁊ fœlicē hanc appellatōem. nō ꝑ Alexandri deliramēta. ſed qͥ Pauli apoſtoli documēta Pauli documentū eſt ad galatas. qui Chriſti ſunt. carnem ſuam crucifixerūt cum vitijs ⁊ ꝯcupiſcentijs. ⁊ hoc eſt qd̓ Paulo ſuꝑius dixerat. ſpū ambulemus. hoc eſt em̄ ſpū ambulare ſcd̓m. Chriſtū viuere. vita āt chriſti qͥd aliud eſt qͣꝫ ꝟtutū oīm ⁊ patīę in pͥmis cōe gymnaſiū: ſi patiēs ergo fueris filiꝰ dei iure vocaberis Qd̓ donoꝝ dei cōſideratio iuuat patientiā cum co mēdatione familię bentiuoloꝝ. Ca. xxiiij. Ed cum tot ſint genera maloꝝ quibus quaſi decumanis flucti­bus frequēter ⁊ ſine pauſa iactamur. deo potiꝰ grē agende. ꝙ cuꝫ vno malo tot dona poſſideas: qͣꝫ preces fundende vt hoc morbo careas. ꝓpte̓a moneo vt donorum dei rōem habeas. ⁊ ea reducas frequē­ter ad calculum. Si bona animi q̄ris. nō fecit te deus rudeꝫ. ignauū. ſto