¶ Liber Terciusillud demiratur. nec vacat. nec videt deum: ſed operat̉ ⁊ laborat incaſſumhactenus de intellectu Poſſeſſionē cōmoditatis cuiꝰ amicicia ē inſeꝑabiliter annexa volūtati. vita iſta nō pręſtat teſte Salomōe. qui poſtqꝫ ſenſibus ſuis quicqͥd deſiderabile erat indulſit. ⁊ omne genus voluptatis exꝑtus eſt. quaſi nihil adhuc ꝓfeciſſet. tādem inqͥt Ebel ebelim ve col ebel.interp̄tet̉ Uanitas vanitatum ⁊ omnia vanitas. Uiderat em̄ omne qd̓delectat vel nō ſatiare. vel repēte trāſire. ⁊ amitti ⁊ ſenſus ipſos annis recedentibꝰ hebetari. ſacietatem omnium fieri. ⁊ ſeneſcere cum ętate libidinem Et certe patria iſta quātumcūqꝫ innocēter ac pie viuamꝰ. ſpei ⁊ deſiderioruꝫ eſt patria. in ea poſitus ꝓpheta dicebat Glorioſa dicta ſunt dete ciuitas dei. ⁊ qͣꝫ dilecta tabernacula tua domine ꝟtutum ꝯcupiſcit ⁊ deficit anima mea in atria domini. ⁊ Sicut deſiderat ceruꝰ ad fontē aquarum. ita deſiderat anima mea ad te deū Sitiuit anima mea ad deum fontem viuū. quādo veniam ⁊ apparebꝰ ante faciem dei Hic de fine bonorumhoc eſt de beatitudine diſputāt philoſophi. ⁊ vſqꝫ adeo querentiū in hacvita. ⁊ nuſquā inueniētium beatitudinem curioſa ſuccreuit induſtria. vtteſte Auguſtino in libro. xix. de ciuitate dei naturam ſectarum de beatitudine loquētium ad ducētas octuagītaocto. Uarro produxerit. quarumomnium fides ſi que illarum aliquid vere bonitatis attingūt. noſter paradiſus abūdanter includit. nam ſua redūdantiſſima voluptate ſic omnem volūtatis appetitum inebriat. vt liberum arbitrium in ea poſitumpeccādi facultate priuetur Quod tamen non eſt libertatem minui ſꝫ augeri. longe enim pręſtantior eſt libertas. ea tantum velle poſſe quę diſplicitura ſint nunqͣꝫ. quam ea etiam velle poſſe. quę aliquādo nolle ſit neceſſe Tunc erit deus omnia in onibus. hoc eſt quicquid ſinguli deſiderabūtſuꝑpeditabit deus Quia tanta dulcedine mentibus noſtris illabetur vtperfecte compleatur quod dicitur a propheta. Satiabor em̄ cum apparuerit gloria tua. vel vt in hebreo eſt imago tua. nam in hebreis cōdicibus eſt. temuneca. qd̓ interp̄tatur imago tua Hec de intellectuali ſeu rationali parte perſtrinximus. de ſenſibus autem quonam pacto beati futuri ſint paucis explicemus¶ De beatitudine partis ſenſitiue. ¶ Ca. xxvij.Aturam ſeu animę potentiam quę ⁊ virtus ⁊ vis appellatur:tunc beatam dicimꝰ cum optimum eorum quę ab ea capi poſInſunt ſic per operationem perfectam eſt aſſecuta vt ſit de eternaeiꝰ poſſeſſiōe ſecuta. optimū qd̓ intelligi. qd̓ diligi p̄t. eſt deꝰ Sed qd̓ ſenſibus percipit̉ non eſt ſpūs Deus autem eſt ſpūs. a quo igit̉ beatitudo ſic
