nobis donauit. Sed qꝛ plus dileximus datum ꝙͣ datoremcreaturā ꝙͣ creatorem/ cecidimꝰ in laqueū dyaboli et factiſumꝰ eius ſerui/ deus vero miſericordia motus miſit filiumſuū quo redimeret ſeruos miſit etiā ſpiritūſanctū quo ſeruos adoptaret in filios. filiū dedit in preciuꝫ redemptionisſpiritūſanctū in priuilegiū amoris. ſe deniqꝫ totū ſeruat hereditatē adoptionis/ ita deꝰ vt pijſſimꝰ ⁊ miſericordiſſimꝰpre deſiderio hominis nō ſolum ſua ſed etiā ſeip̄m impenditvt homines ex deo naſcerent̉ primo ex ip̄is natus deꝰ. quistam durus quē nō emoliat amor dei hoīes p̄ueniens tamqꝫvehemens amor ꝙ homo ꝓpter hoīem dignatꝰ eſt fieri. qͥspoteſt odire homineꝫ cuius naturā et ſimilitudinē videt inhumanitate dei. Reuera illū odit deus et ita ꝑdit quidqͥdfacit. deus nanqꝫ ꝓpter hominē factus eſt homo vt eſſet redemptor qui et creator qui ⁊ de ſuo redimeret̉ homo/ ⁊ vtfamiliarius ab homine diligeret̉ deus in ſimilitudine hominis apparens. Et vt vterqꝫ ſenſus beatificaret̉ ⁊ reficereturoculus cordis in eius diuinitate/ et oculus corporis in eiushumanitate vt ſiue ingrediens in ip̄o paſcua inueniret natura humana ab ip̄o ꝯdita. Saluator noſter natus eſt nobis/crucifixus etiā ⁊ mortuꝰ/ morte ſua mortē nr̄am deſtrueretEt qꝛ botrus carnis portatus fuerat ad torcular crucis etexpreſſione facta fluere ceperat muſtuꝫ diuinitatis miſſuseſt ſpirituſſanctꝰ/ quo vaſa cordiū p̄parent̉/ vt vinū nouū invtres nouos poneret̉/ primū mūdarent̉ ne infuſuꝫ pollueret̉poſtea ligarent̉ ne infuſuꝫ amitteret̉/ mundarent̉ a gaudioiniquitatis/ ligarent̉ ꝯtra gaudiū vanitatis. nō em̄ qd̓ bonūeſt venire potuit niſi prius recederet qd̓ malū eſt gaudiū inquitatis polluit et gaudiū vanitatis effudit gaudiū iniqͥtatis reddit vas ſordidū ⁊ gaudiū rimoſū. gaudiū iniquitatiseſt cū pctm̄ diligit̉ et gaudiū vanitatis cū tͣnſitoria amant̉Eice gͦ qd̓ malū eſt vt qd̓ bonū eſt ꝑcipere poſſis effundeamaritudinē vt dulcedīe īplearis/ ſpūſſan. gaudiū ē ⁊ amor
