Eice ſpiritū dyaboli ⁊ ſpiritū mūdi vt accipias ſpiritū dei. Spūs dyaboli oꝑat̉ gaudiū iniquitatis/ et ſpūs mūdi gau diū vanitatis et hec gaudia mala ſunt qm̄ aliud culpā habꝫ aliud occaſionē culpe. venit aūt ſpūs dei cum eiecti fuerint ſpūs mali ⁊ intrat habitaculū cordis et operat̉ gaudiū bonū et amorē bonū quo expellit̉ amor mūdi ⁊ amor peccati. Amor mūdi allicit ⁊ decipit. amor pctī polluit ⁊ ad mortē ducit. amor dei mentē illuminat/ ꝯſcientiā mūdat/ animā letificat/ et deū de mōſtrat. in quo amor dei eſt ſꝑ cogitat qn̄ ad eū ꝑueniat ⁊ quādo mundū relinquat/ quādo carnis cor ruptiones euadat/ et verā pacē inueniat ſꝑ habꝫ cor ſuū ad ſuꝑna eleuatū et deſideriū/ quādo ſedet qn̄ ambulat qn̄ quieſcit uel aliquid agit cor a deo nō recedit/ om̄s ad amorem cohortant̉/ omnibꝰ amoreꝫ ꝯmendat ꝙͣ dulcis ſit dei amor et ꝙͣ malus ⁊ amarus amor ſeculi corde ore ⁊ oꝑe omnibꝰ demōſtrat. deridet huiꝰ mūdi gloriā/ arguit ſolicitudinē ⁊ ꝙͣ ſtultū ſit in his q̄ tranſeūt fiduciā habere oſtēdit/ mirat̉ cecitatē hoīm qui hec diligūt. mirat̉ etiā quomō nō omnes vniuerſa hec trāſitoria ⁊ caduca nō derelinquūt omnibꝰ exi ſtimat dulce qd̓ ſibi ſapit om̄ibꝰ placere ꝙ diligit omnibꝰ quidē eſt manifeſtū ꝙ ꝯgnoſcit frequent̓ deū ſuū ꝯtemplat̉ ⁊ in eiꝰ ꝯtemplatōe ſuauiter reficit̉ tanto felicius quāto fre quentius dulce eſt ei ſemꝑ ad ꝯſeruandū qd̓ ad amandū et laudandū ſemꝑ eſt ſuaue. Reuera hec eſt vera requies cor dis cū in amorē dei ꝑ deſideriū figit̉ nec quicꝙͣ appetit ſed in eo ꝙ tenet felici quadaꝫ dulcedine delectat̉/ delectando iocundat̉. Si vero aliqua vana cogitatione vel rerum occupatione/ inde aliquando abſtracta fuerit ſumma cū feſtinatione illuc redire feſtinat exiliuꝫ reputans alibi ꝙͣ ibi morā facere. Nam ſicut nullū eſt momentum quo homo nō vtat̉ vel fruatur dei pietate vel miſericordia/ ſic nullū debet eſſe momentum in quo preſentem eū non habeat in memoria. id circo non breui crimine abſtrictus tenet̉ quiſquis in oratōe
