cū deo loquit̉ et ſubito abſtrahit̉ ab eius ꝯſpectu quaſi aboculis nō videntis ⁊ audientis. hoc aūt fit quando cogitationes ſuas malas ⁊ importunas ſequit̉ ⁊ aliquā viliſſimaꝫcreaturā/ ad quā mentis intuitus facile diſtrahit̉ ei prefertillam videlicet cogitatione ſepius voluendo ꝙͣ deū aſſiduedebet recolere creatorē. adorare redemptore. expectare ſaluatorē. timere iudicem. Quidqͥd igit̉ mentis aſpectū ab eoretrahit/ omnino fugiendū et execrandū eſt. Quiſqͥs amasmundū tibi ꝓſpice qd̓ ſit eundū hec via quā vadis peſſimavia plenaqꝫ cladis. Fuge ergo paululū occupationes tuas.abſcondere modicū a tumultuoſis cogitationibꝰ tuis. abice nūc oneroſas occupatōes tuas/ poſtpone laborioſas diſſenſiones. vaca aliquantulū deo ⁊ paululū quieſce in eo. intra cubiculū mentis tue/ exclude omnia p̄ter eū ⁊ que viuētad querendū eū. clauſoqꝫ oſtio quere eū. dic nūc totum cormeū dn̄o. Quero vultū tuū dn̄e vultū tuum quero. Eya nūcergo tu dn̄e deus meus/ doce cor meū et quomō te queraꝫvbi ⁊ quomō te inueniā dn̄e. ſi hic nō es vbi te querā abſenter. ſi aūt vbiqꝫ es cur nō video p̄ſentē. ſed certe habitas lucem inacceſſibilem. Sꝫ quomō accedā ad tantā lucem autquis me ducet ⁊ inducꝫ in illā vt videā te in illa. deinde quibus ſignis qua facie te querā. Nunꝙͣ te vidi dn̄e deus meꝰnō noui faciē tuā. Quid faciet altiſſime dn̄e/ quid faciet iſtelonginquꝰ tuus exul. quid faciet ſeruus tuus anxius amoretui et longe proiectus a facie tua auellat te videre et nimisilli abeſt facies tua. Accedere ad te deſiderat ⁊ inacceſſibilis eſt habitatio tua/ inuenire te cupit ⁊ neſcit locū tuū/ querere te affectat ⁊ ignorat vultū tuū dn̄e deus meꝰ es ⁊ dn̄smeꝰ et nunꝙͣ te vidi/ tu me feciſti et refeciſti et omnia bonatu michi ꝯtuliſti et nondū noui te/ deniqꝫ ad te videndū factus ſum et nonduꝫ feci ꝓpter qd̓ factus ſum. O miſera ſorshominis cū hoc ꝑdidit ad qd̓ factus eſt. heu quid ꝑdidit ⁊quid inuenit ad quid acceſſit ⁊ quid remanſit/ ꝑdidit bea
