Tracta. II. prime partis baptizari in ſomno. ſed ſi poſſit excitari tūc diſtinguēdum eſt ꝓut ſupra. qꝛ aūt tꝑe vigilie habuit deuotōneꝫ ad baptiſ­ et petijt ip̄m. et tuc debet baptizari. aūt habuit fidem deuotōe in ad baptiſmū. tūc debet baptizari dormiēs Sed qͥd ſi ſit vnū mōſtrū qd̓ habeat duo corꝑa ꝯiūcta dꝫ ne baptizari vt vna ꝑſona vel vt due. Dico baptimꝰ fiat ꝓpter aīam ꝓpter corpꝰ qͣntūcūqꝫ eſſent duo corꝑa ſi ſo eſſet vna aīa debꝫ baptizari vt vna ꝑſona. Sed ſi eſſēt d̓ue anime debet baptizari ut due ꝑſone. Sed quō ſciat̉ vtrū ſit vna aīa vel due. Dico ſi ſint duo corꝑa ſunt due aīe. ſed ſi eſt vnū corpꝰ eſt vna aīa. Et id̓o ſi ſint duo pectora duo ca pita ſupponendū eſt eſſe duas aīas. Si aūt eſſet vnū pectus vnū caput qͣntūcūqꝫ alia mēbra eſſēt duplicata erit vna aīa Cap̄. VI De ritu baptiſmi Aptiſmus ſit duobꝰ modis. Uno īmergendo in aquam. alio aſꝑgendo aqua. Quis aūt ſit melior modꝰ. Dicēdū ſi timeat̉ de ꝑiculo vel ꝓpter de­bilitatē baptizātis vel pueri vl̓ aliqͥd aliud. meliꝰ ſit immer­gēdo in aqͣ qͣꝫ in aſꝑgendo. Cꝰ aſſignat̉. qꝛ baptimꝰ ſigni­ficat ſepulturā chriſti. Un̄ dic̄ apl̓s. Cōſepulti eſtis chriſto baptiſmū. ſꝫ meliꝰ figurat̉ ſepultura qn̄ fit īmergēdo qͣꝫ qn̄ fit aſꝑgēdo. meliꝰ fit īmergēdo qͣꝫ aſꝑdēdo. Sciēdū ē vnuſ ſqꝫ debet ẜuare ritū eccl̓ie ſue. nec dꝫ ip̄m mutare. Utꝝ aūt reqͥrat̉ trina īmerſio vl̓ ſufficiat vna. Dicēdū ſufficit vna. ī c. ꝓpt̓. de ꝯſe. di. iiij. Sed ceteris paribꝰ meliꝰ fit trinā. ī. c. poſtqͣꝫ. di. iiij. glo. qꝛ baptimꝰ dat̉ ī noīe trinitatꝭ: trinitaſ meliꝰ rep̄ſentat̉ trinā īmerſionē vel aſꝑſionē qͣꝫ vnā. ita tn̄ verba finiāt̉ an̄qͣꝫ oēs tres īmerſiōes ſunt ꝯplete. In aūt fiat vna vl̓ trina qͥlibet debet ẜuare ritū eccl̓ie ſue: ut di ctū eſt ſupra de alio. Cap̄. VII. De effectu baptiſmi Ffectꝰ pͥncipalis baptiſmi eſt delere omnē culpā taꝫ originalē qͣꝫ actualē cōferre gr̄am: aꝑire ianuā re gni celeſtis. in differt a circūciſſiōe. qꝛ licet an̄ paſſio chriſti circūciſio deleret culpā originalē et cōferret gratiā.