¶ Tracta. III. ſecūde partis pinquis neqꝫ extraneis neqꝫ qd̓ abſit ꝓ ſcādalo aliqͦ. Naꝫ ſi hoc fecerit deponat̉. et oībꝰ diebꝰ vite ſue ignominioſus pegrinādo vadat. Itē de pe. ⁊ re. c. Oīs vtriuſqꝫ ſexꝰ. Caueat oīs ſacerdos ne v̓bo aūt ſigno aūt alio qͦuis mō ꝓdat aliqͣte nus pctōrē. ſed ſi prudentiori ꝯſilio indiget illd̓ caute abſqꝫ vlla exp̄ſſiōe reqͥrat. qm̄ qͥ ī penitētiali iudicio pctm̄ ſibi d̓te ctū reuelare p̄ſumpſerit. nō ſolū a ſacerdotali officio deponē dū decreuimꝰ. veꝝ etiā ad agendū pnīaꝫ ī arto mōaſterio ꝑpetuo detrudendū. Ita ꝙ ī decretali iſta īſtruit̉ ꝯfeſſor de hͦ qͥd agere debeat et a qͦ cauere debeat. Si em̄ ſacerdoti ī ꝯfeſ ſiōe occurrat caſus ſuꝑ qͦ nō poſſit bn̄ ꝯſulere penitētē: debꝫ ſuꝑ hͦ ꝯſulere ꝑitioreꝫ ſe vt videat qͥd agere debeat. Sub qͣ aūt forma reuelabit iſti perito pctm̄ qd̓ alter ꝯfeſſus eſt ſibi. Credo ꝙ ſub iſta. ſi tal̓ caſus accideret qͥd faciēdū eſſꝫ. vel ſi aliqͥs cōfiteret̉ de tali pcto qͥd eſſꝫ ſibi ꝯſulēdū. Nō aūt debꝫ dicere vt credo. ego audiui iſtud in ꝯfeſſiōe. qꝛ dicēdo ſic ip̄e mētiret̉. qm̄ ip̄e nō audiuit vt ip̄e ſed vt vicariꝰ ⁊ locū tenens dei. Et ml̓to minꝰ dꝫ dicere. qͥdā ꝯfeſſus ē mihi. qꝛ dicendo ſic ī generali ⁊ īplicite reuelat cōfeſſiōeꝫ ⁊ etiā mētit̉. qꝛ cōfeſ ſio fuit facta deo ⁊ nō ſibi niſi vt locū tenēti dei. ¶ Sꝫ pone . ſacerdos ſuꝑ crimē qd̓ audiuit ī ꝯfeſſiōe inducit̉ ī teſtē ⁊ com pellit̉ iurare qͥd faciet: ſi dicat reuelat ꝯfeſſiōeꝫ ⁊ puniet̉. ſi ne gat ꝑiurat. Dico ꝙ ſi ſolū ſciat ꝑ ꝯfeſſiōeꝫ: ip̄e dꝫ iurare ſe ni hil ſcire d̓ iſta materia ſuꝑ qͣ int̓rogat̉. nec ꝑiurat. qꝛ ip̄e nihil de hͦ ſcit. Eſto em̄ ꝙ ſciat iſtud crimē ſibi fuiſſe ꝯfeſſuꝫ: neſcit tn̄ vtꝝ cōfitēs ī ꝯfitēdo dixerit veꝝ vl̓ falſuꝫ. ⁊ iō p̄t v̓e dicere ſe nihil ſcire. ¶ Sꝫ qͥd ſi iudex erit cauilloſus: et int̓rogabit eū ꝑ iuramētū vtꝝ audierit aliqͥd de crimīe de qͦ agit̉. Di cendū ꝙ iuramētū nō ligat eū ad dicēdū aliqͥd ī hac materia cū iuramētū nō ſit inuentū vt ſit vinculū iniqͥtatis. extra de iureiur̄. c. v. In nll̓o qd̓ fit ꝯͣ mādatū dei ē obligatoriū iuramētū. Un̄ cū reuelare ꝯfeſſiōeꝫ ſit ꝯͣ mādatū dei.ſ. ꝯͣ illd̓. Nō falſum teſtimoniū dices. nullū ē iuramētū ad hͦ obligatoriū Un̄ tal̓ p̄t licite iurare nihil ſe audiuiſſe. ⁊ intelligat ꝙ nihil audiuit vt hō: vi ꝑ modū qͦ debeat teſtificari. ¶ Ulteriꝰ po