turpia declinare. Corūpunt em̄ mores bonos colloquia praua. Neqꝫ illos imitari velis. qui tur ꝑ. loquijs vacantes. caſtos ſe cor de exiſtimāt. Ex abundātia ctem̄ cordis. os loquit̉. Uanus ſermo vani cordis indiciū eſt. Qualis vnuſquiſqꝫ apud ſe lateat prola tus ſermo probat. Sunt nonulli ⁊ quideꝫ multi ſacerdotes. qui la ſciuis moribus ſuis ſinceritatem conſcientiarū violant. quāqͣꝫ ad actū libidinis corporaliter nō ac cedant. Sedent cum feminis lo quentes turpia. tactus pruriētes cōmiſcent ⁊ oſcula. ⁊ inter hec ſe caſtos eſſe gloriantur. Et vbi ma net ſermo dn̄icus. qͥ viderit mu lierem ad concupiſcendum eam iam mechatus eſt eā in corde ſuo Si viro caſto mulierē videre ad concupiſcendū non licet. quanto minus impudice cōtingere. oſculari. ⁊ cōtrectare manibus. Dicit nāqꝫ apl̓us. Ab omni ſpecie ma la abſtinēte vos. ſicut decet ſan ctos. An tibi non videt̉ mali ſpe cias. inter homines ſedere caſtos ⁊ iuuencularū oſculis tactibuſqꝫ inſanire. Mentiar ſi non vidi ſa cerdotes ⁊ maioris dignitatis p̄ latos totuꝫ in nauibus diem ob ſcenis cōſumere tactibus ⁊ oſcu lis feminarū. nullamqꝫ dignita tis ſue reuerētiā habuiſſe. Inter ne libidinis indiciū eſt. dum ver ba quis turpia loqui conſueuit. ⁊ iungere tactus. Inter hec ne ca ſticas mentis illeia manebit. Tu aūt nicolae chariſſime ſi dignite deo miniſtruꝫ exhibere deſidi ras. ſi libidinis duriſſimū iugueuadere optas. non ſolū a factis ſed etiaꝫ a verbis turpibus. ⁊ me lieruꝫ te tactu abſtineas. Impoſ ſibile eſt non vulnerari mentem dum oſculo ⁊ manu laſciuiēs cō tingis mulierem. Memento no uiſſima tua monet ſapiens. ⁊ internum non peccabis. Nihil em̄ adeo cohibet a peccato hominē qͣꝫ intenta memoria mortis. ¶ De lectione ⁊ ſtudio ſcri¶ Cap̄. iiij. pturarum. Cio ⁊ expertus ſum ꝙ efficaciſſimum contra omnes temptationes remediū. ⁊ ſtudium ⁊ lectio ſcripturarū. Dicit em̄ bea tus Hicronymus. Ama ſcientiā ſcripturarum. ⁊ carnis vicia non amabis. Sola em̄ ſcriptura eſt que nobis celeſte promittit in tri bulatione remediū. Quid de ſu perna patria ſcire vel credere poterimus. ſi ſcripturas nō habere mus. Dicit nāqꝫ apl̓us. Omnis ſcriptura diuinitus inſpirata eſt vt per patientiā ⁊ conſolationeꝫ ſcripturarum ſpem habeamus. Idcirco moneo te. vt ſtudiū ſan ctarum ſcripturarum aſſumas in huius peregrinationis ſolatium quoniā ſi in lectione earuꝫ fucris aſſiduus. ſacile mundū cōtēnes cum vniuerſis vanitatibus eius.
