Hiſtoria Nycodemi ſar ſummis medicamētis languida viſcera refouere ſtudebat. ſꝫ nihil oīno illecte cure ſentiebat effectū. nullū ſue ſalutis ſenſiſſet augmentū. nihilqꝫ ſibi ad ſanitateꝫ ꝓdeſſe. iuſſit ad ſe Uoluſianū illuſtrē virū ꝑduci. quemcū audiſſet Ceſar dixit ei Teſtor te corā dijs auctoribꝰ deoꝝ oīꝫ fungere relatōe mea et mei poſt tribue ſanitatē. qͥdē me intrinſecus purget dolor et viſcera mea vulnerata fundūtur aūt hec oīa fecerꝭ. q̄cū qꝫ deſiderio tuo inerūt. tuo iuditio adīplebūtur eſtina igit̉ vade. qꝛ dcm̄ ē mihi eo ſit qͥdā iudeus noīe Ih̓s. quē di cūt mortuos ſuſcitare. cecos illūiare alia multa innuerabi lia ꝟtute ſue diuinitatꝭ exereere. inſuꝑ īperij cūcta ꝑagere temqꝫ iudeoꝝ claritate illuſtrare. v̓boqꝫ tātū d̓r ſalutē p̄ſtare. Unc Uoluſianꝰ inclinato capite ſuo adorauit ceſarē et adorās dixit Pia eſt intētio dn̄i mei ceſarꝭ. Rn̄dit ceſar et dixit ei Ecce pn̄tem relatorē hoīem mihi hec oīa dixit te aſſume deū illū ꝓfitet̉. vn̄ ſupra dixi Si deus eſt iu­uabit nos. ſi aūt eſt p̄ſtare nobis p̄t rēpublicā guberna­re Ideo ꝯmoneo te vt ad ſine mora feſtinus ꝑgas. tūc Uo luſianus ẜm veterē legeꝫ ordinatōem fecit teſtamentū domi ſue aſcendens naui. iter ſibi iniunctū ꝑegit Ceſar deniqꝫ ve gebat̉ ab infirmitate ſeqꝫ ſtringi vſqꝫ ad mortem clamabat. O luſianus ꝟo ānū vnū tres menſes diſcrimīe marꝭ faciente ihrl̓m ꝑuenit. introiſſet ciuitateꝫ. oēs maio res natu iudeoꝝ in aduentū eius turbati ſtꝭ. ꝑgenteſqꝫ ad py­latū p̄ſidem iudee nūciant ei dicentes. eo vir nouellus in ho nore ꝯſtitutus de ꝑtibus rome ſuꝑius adueniſſet. tūc Pylatꝰ in occurſum eius ſtudioſe occurrit Ingreſſuſqꝫ ad ſic ſol licitudine dixit Uſquequo meruimꝰ ſerui tui de vr̄o itine­re ſcire. vt in veſtrū iter mitteremus occurſum Rn̄dēs aūt Uo luſianus dixit ei Nos ꝓfecto in cognitōnē ꝓuincie directi ſumus a pijſſimo ceſare Tyberio. aut vrbiū turbatione. nec ſollicitudine reipublice ſed ſtudiū nobis ē cure. q̄rere pij dn̄i auguſti ſalutē. quē in ſecretiora eiꝰ morbida valitudo abſtrixit ita vt nec medicamībus nec incantatiōibus viatre fiſtule po­tuerit adiuuari. Iſta ſollicitudo nos ꝓmouit. vt iuſſi ab ipſo huc veniremus. licet multos dies mari īpediente lōga trax crimus itinera Igit̉ quendā hoīem noīe ih̓m cernere deſidera