Hiſtoria Nycodemi ſar ſummis medicamētis languida viſcera refouere ſtudebat. ſꝫ nihil oīno illecte cure ſentiebat effectū. ⁊ dū nullū ſue ſalutis ſenſiſſet augmentū. nihilqꝫ ſibi ad ſanitateꝫ ꝓdeſſe. iuſſit ad ſe Uoluſianū illuſtrē virū ꝑduci. quemcū audiſſet Ceſar dixit ei Teſtor te corā dijs ⁊ auctoribꝰ deoꝝ oīꝫ fungere relatōe mea et mei poſt tribue ſanitatē. ⁊ qͥdē me intrinſecus purget dolor et viſcera mea vulnerata fundūtur Dū aūt hec oīa fecerꝭ. q̄cū qꝫ deſiderio tuo inerūt. tuo iuditio adīplebūtur eſtina igit̉ ⁊ vade. qꝛ dcm̄ ē mihi eo ꝙ hō ſit qͥdā iudeus noīe Ih̓s. quē di cūt mortuos ſuſcitare. cecos illūiare ⁊ alia multa ⁊ innuerabi lia ꝟtute ſue diuinitatꝭ exereere. ⁊ inſuꝑ īperij cūcta ꝑagere gē temqꝫ iudeoꝝ claritate illuſtrare. v̓boqꝫ tātū d̓r ſalutē p̄ſtare. Unc Uoluſianꝰ inclinato capite ſuo adorauit ceſarē et adorās dixit Pia eſt intētio dn̄i mei ceſarꝭ. Rn̄dit ceſar et dixit ei Ecce pn̄tem relatorē hoīem qͥ mihi hec oīa dixit te cū aſſume qͥ ⁊ deū illū eē ꝓfitet̉. vn̄ ⁊ ſupra dixi Si deus eſt iuuabit nos. ſi aūt hō eſt p̄ſtare nobis p̄t ⁊ rēpublicā gubernare Ideo ꝯmoneo te vt ad eū ſine mora feſtinus ꝑgas. tūc Uo luſianus ẜm veterē legeꝫ ordinatōem fecit teſtamentū domi ſue ⁊ aſcendens naui. iter ſibi iniunctū ꝑegit Ceſar deniqꝫ ve gebat̉ ab infirmitate ſeqꝫ ſtringi vſqꝫ ad mortem clamabat. O luſianus ꝟo ꝑ ānū vnū ⁊ tres menſes diſcrimīe marꝭ faciente ihrl̓m ꝑuenit. qͥ cū introiſſet ciuitateꝫ. oēs maio res natu iudeoꝝ in aduentū eius turbati ſtꝭ. ꝑgenteſqꝫ ad pylatū p̄ſidem iudee nūciant ei dicentes. eo ꝙ vir nouellus in ho nore ꝯſtitutus de ꝑtibus rome ſuꝑius adueniſſet. tūc Pylatꝰ in occurſum eius ſtudioſe occurrit Ingreſſuſqꝫ ad eū ſic cū ſol licitudine dixit Uſquequo nō meruimꝰ ſerui tui de vr̄o itinere ſcire. vt in veſtrū iter mitteremus occurſum Rn̄dēs aūt Uo luſianus dixit ei Nos ꝓfecto nō in cognitōnē ꝓuincie directi ſumus a pijſſimo ceſare Tyberio. aut ꝓ vrbiū turbatione. nec ꝓ ſollicitudine reipublice ſed ſtudiū nobis ē cure. q̄rere pij dn̄i auguſti ſalutē. quē in ſecretiora eiꝰ morbida valitudo abſtrixit ita vt nec medicamībus nec incantatiōibus viatre fiſtule potuerit adiuuari. Iſta ſollicitudo nos ꝓmouit. vt iuſſi ab ipſo huc veniremus. licet ꝑ multos dies mari īpediente lōga trax crimus itinera Igit̉ quendā hoīem noīe ih̓m cernere deſidera