Hiſtoria Nycodemi Oſt hec voluſianus ꝓpter nomē prīcipis ingredi ⁊ in cu ſtodia pylatū iuſſit manere Recluſo aūt in cuſtodia arta pylato. multa mirabilia q̄ fecit Ih̓s xp̄s nunciant̉ Uoluſia nō tā ꝑ viroꝝ qͣꝫ ꝑ mulierū ora Hijs auditis dixit Uoluſianꝰ corā oī ppl̓o Si deus erat Ih̓s. iuuare nos habuit. ſi aūt hō rempublicā gubernare potuit. deinde Uoluſianus exercitui ſuo oēm ꝓgenieꝫ pylati in cuſtodia recludi. ⁊ in ꝯſpcū milituꝫ accerſiri ꝑcepit pylatuꝫ Cui cū lachrimis dixit Inimice veritatis et reipublice. qͣre de ieſu nō retuliſti auguſto. quem ih̓m vniuerſa multitudo collaudat. Rn̄dit pylatus Nō ego pollitus ſum in ſanguine eiꝰ. ſꝫ iudei eū interficere conabātur. dixit ei Uoluſianus. tu tn̄ qūo innocētiā tuā in eo oſtendis nō pol tā fuiſſe. qͥ eū nō ſolū nō liberaſti ab īpijs. ſꝫ etiā illis tradid ſti. Tūc vnus ex diſcipulis ih̓u noīeſymon aſtitit an̄ Uoluſianū. ⁊ corā oī ppl̓o dixit Pylate. dū Ih̓s neruis ⁊ flagris a te caſtigatus affligebat̉. dicebas ei. poteſtatē habeo dimitten te. ⁊ ptātem habeo occidēdi te. ⁊ qūo innocentē te aſſeris Rr̄dit pylatus Iudeoꝝ inſidias ꝑtimui. et tradidi eū ipſis Sed vt oſtēderē innocētia. laui manus meas corā oībus dicēs In nocēs ego ſum a ſanguīe iuſti hꝰ vos videritꝭ Ad hec rn̄derūt mihi ſeniores iudeoꝝ dicētes Sāguis eius ſuꝑ nos et ſuꝑ fil po nr̄os. His auditꝭ Uoluſianꝰ cepit flere ⁊ cū lacrimis dixit ad pylatū Impie tu tuo bono diſpoſito dimittere debuiſti et Oſt hec cepit Uoluſianus ꝑqͥrere cū magno deſiderio. vt aliquaꝫ ſil̓itudinē eiꝰ cognoſcere poſſet. ſicqꝫ venit hō quidā noīe Marcus pādens ſecreta cuiuſdā mulierꝭ. ⁊ dicet ad Uoluſianū an̄ tres annos mulierē quandā curauit a fluxū ſanguīs ih̓s. q̄ cū ſanitateꝫ recepiſſet. ob amorē eiꝰ ymaginē ip ſius ſibi depinxit dū ip̄e maneret in corꝑe. ip̄o ih̓u ſciente. tuo Uoluſianꝰ dixit ad iuuenē Indica mihi mulierꝭ nomē. ⁊ ip̄e dixit Ueronica d̓r. ⁊ manet in tyro Precepitqꝫ Uoluſianūt vt mulier ip̄a ad eū ꝑduceret̉. q̄ cū pn̄tata ip̄i fuiſſet. ait ad ea Uoluſianus. Bonitatē ⁊ prudentiā tuā mihi multitudo ni ciat Exaudi igit̉ petitionē meā. ⁊ on̄de mihi ymaginē ih̓u xp̄i veri magniqꝫ dei. qͥ tibi corꝑis tui ſanitatē ꝯtulit Ad hec mū lier reſpondit ſe nō habere ea q̄ dicebant̉ ab ea. tūc Uoluſian quaſi deriſum ſe eſtimās. diligēter cepit inqͥrere Et licet ini
