digne celebrādū reqͥrat̉ deuotio ī celebrāte. Sol. Deuotio duobꝰ modis p̄t accipi. pͥmo volūtate ꝓmpte tradēdi ſe ex dilectōe ad ea ꝑtinēt ad dei famulatū Scd̓o feruore dilectōis mēs qͣdā ſuauitate delectatōe ele net̉ ad deū. Et ẜm vtrūqꝫ modū duplex p̄t deuotio. q̄dā em̄ ē actual̓. qn̄ ſcꝫ actualiter volūtas ꝓmpte ſe tradit diuino obſeqͥo. vel mēs actual̓r fer­uet ī dilectōe. Alia ē ꝟtualis. vt ex actuali preuia deuotōe relinqͥt̉ la­ꝟtus ad actꝰ ſeq̄ntes ꝯcurrit. Circa actualē deuotiōꝫ duo ꝯſiderāda ſūt ſcꝫ deuotio ip̄a. conatꝰ ad acqͥrēd ī. Circa officiū ēt miſſe duo attēdida ſat.ſ. miſſe celebratio. ad celebrādū debita p̄paratio. Sacerdos itaqꝫ cele­braturꝰ in p̄paratōe circa examinatōꝫ ꝓbatōꝫ ſuij p̄iꝰ tenet̉ hr̄e deuotōꝫ pͥmo dictā actual̓r. hoīs em̄ ē p̄parare animū. de hac deuotōe vr̄ in­telligēda glo. pͥma Coꝝ. xi. dicēs. Indignꝰ ē deuota mēte accedit ad cu­chariſtiā. Ad deuotōꝫ ꝟo ſcd̓o dicta actual̓r habēdā tenet̉. Ille em̄ fer uor dilectōis a dn̄o gͣtuite dat̉. Un̄ aliqn̄ deſideratꝰ dari denegat̉. vel da­tꝰ alicui ſubtrahit̉ ẜm diſpoſitio eiꝰ meret̉. vel ẜm ſaluti ſue dn̄s noue­rit expedire. Uerū tn̄ celebraturꝰ tenet̉ toto conatu illū feruorē deſiderare poſſibilē diligētiā adhibere. faciēdo totū qd̓ in ſe ē vt ſibi det̉. Nitēdo ve­tēporē. diſtractōeꝫ. euagatōꝫ mētis expellere. ſi aliqͥd huiuſmodi occur­rat. deliberate tenere. hoc em̄ faciēdo cenſet̉ indignꝰ. ſꝫ ſufficiēter deuo­tꝰ accedere. Un̄ ſi tūc ille feruor ei det̉. dꝫ ꝓpter a celebratōe abſti­nere. ſꝫ abſqꝫ ſcrupulo celebrare. In ip̄a aūt celebratōe reqͥrit̉ neceſſita te deuotio actual̓ pͥmo accepta. ſꝫ ſufficit etiā reqͥrit̉ ꝟtualis exactuali p̄cedēte relicta. Licet etiā reqͥrat̉ actualis deuotio ſcd̓o dicta. eo ē in libera ptāte nr̄a. reqͥrit̉ tn̄ ſufficit deſideriū poſſibili conatu actua­liad acqͥrēdū illā deuotōꝫ. ita celebrās faciat qd̓ in ſe ē. cor ſurſū eleuādo. ꝓut ip̄e aſtātes excitat hortat̉. dicit Surſū corda ⁊c̄. Circa qd̓ dic̄prianꝰ papa. vt hr̄ de ꝯſe. di. i. c. qn̄. ſacerdos p̄ſatōe p̄miſſa parat fratꝝ mētes dicēdo. Surſū corda vt durn̄det plebs. Hēmꝰ ad do. admoneat̉ ni hil ſe aliud qͣꝫ dn̄m cogitare debere. Caudat̉ ꝯͣ aduerſariū pectꝰ. ſoli deo pateat. nec ad ſe hoſtē dei venire patiat̉. hec ibi. Septimū du. Utꝝ cele­bras debrat ſtare capite diſcooꝑto. Sol. Sic. vt hr̄ de ꝯſe. di. i. c. nullus. Niſi occurrat rōnabil̓tā coopiēdi. Un̄ ſi qͥs abſqꝫ tali ſtet cooꝑtꝰ. gͣuiter peccat. vt hr̄ ex eodē cano. Octauū du. debeat fieri ablutio pꝰ ſūptio ſāguīs. Sol. vino. vt hr̄ in ca. exꝑte. de cele. miſ. Cuiꝰ īferiꝰ in vlti. ca. reddet̉. Nonū du. Utꝝ ſacerdos pꝰ miſſā īceptā licite poſſit deſiſte re. officiū ſuū ꝑficiēdo. Sol. p̄t niſi occurrat aliqͣ rōnabilis ſufficiēs cauſa. De immū du. Quid agēdū ſi ſacerdos pꝰ miſſa īceptā moriat̉. vel ī talē īfirmitatē aut debilitatē īciderit. vt poſſit ꝑficere. Sol. aliqd̓ iſtorū ꝯtingat an̄ ꝯſecratōꝫ. neceſſariū miſſa aliū ꝑficiat̉. p̄t tn̄ fieri ſi aſſit aliꝰ ſacerdos diſpoſitꝰ. ille īcipiat vbi pͥor dimiſit. qd̓ ſi neſciat p̄t īcipere a pͥncipio. Si ꝟo aliqͥd p̄dictoꝝ ꝯtingat pꝰ ꝯſecratōꝫ corꝑis an̄ ꝯſecratōeꝫ ſāguīs. vel pꝰ ꝯſecratiōꝫ vtriuſqꝫ. tūc dꝫ ſuppleri ꝑfici miſſa aliū diſpoſi­. Si āt ꝯtingat ī ꝓlatiōe ꝟboꝝ. ꝯſecratōis hoſtie. ꝟbis ī ꝑte platꝭ. ſil̓­ꝑficiat̉ aliū īcipiat ibi. Qui pͥdie Et ſi ꝯtingat ī ꝯſecra. ſāgui. īcipiat ibi. Sil̓i. ſic etiā agēdū vr̄ dubitat̉ vtꝝ prior ſacerdos inceperit ver­b. iiij