Preſens tractatulus de ſingulis fraternitatibꝰ in gene­rali: jn nouē capitula diſtinctꝰ: cōtinet plures in ſe exhor­tationes: jn cōuentionibꝰ cōfratrū applicabiles. Quarū qͥdem exhortatōne themata in ꝓceſſu de facili ſunt inue­ſtiganda. De generali fraternitate omniū iuſtorū. Caᵐ pͥmū. Ro quo querit̉? Cuꝫ Dauid dicat. Particeps ego ſum omniū timentiū: qͥd tunc neceſſe fuit fraternitates īſtituere. Pro quo noͣ qͣꝫquā oēs iuſti ex ſuis oꝑibus mutuis aliqd̓ reportēt cōmodū: vt etiam ſtatim ꝓbabit̉. Opus tn̄ a bono factū eſt ſatiſfactoriū alteri niſi agētis intentio di­rigat̉ ad ip̄m: qd̓ maxime fraternitates ſeu mutuas obli­gatiōes fieri pōt. jdeo rite in eccleſia fraterniteats ſūt inſti­tute: vt latiꝰ patebit in ſeq̄ntibꝰ. Qd̓ aūt om̄es iuſti ſuis ex mutuis oꝑbꝰ aliqd̓ reportēt cōmodū ptꝫ triplicit̓. Pri­mo aucͣte pſalmiſte p̄allegata Particeps ego ſum ⁊cͣ. Etiā aucͣte apl̓i ad Ro. viij. d. Diligētibꝰ deū oīa cooꝑant̉ bonū ⁊cͣ. Scd̓o ptꝫ ex radice caritatꝭ in qua om̄es iuſti cōicant: que ẜm Augᵐ: querit que ſua ſunt: ſed cōia ꝓprijs non ꝓpria cōibus anteponit Tertio ꝓbat̉ hoc ſil̓itudinarie dur Primo ex mēbris corꝑis humani que ſe mutuo iuuant ſi glorificat̉ vnū mēbꝝ: ꝯgaudent oīa alia mēbra. vt ptꝫ pͥª Corꝭ. xij. Scd̓o ex ramis arborꝭ: quorū vnꝰ aliqualit̓ con­gaudet alteri: īmo ipſa radix humorē trāſmittit ad om̄es. Sic in ꝓpoſito eſt de iuſtis: ſunt mēbra vniꝰ corꝑis criſti miſtici. ad Ro. xij. Sūt qꝫ ꝯiūcti xp̄o ſicut palmes viti. joh̓ xv. Etiam qn̄ aliqd̓ opus in ſpeciali fit aliquo exiſtente in via vel purgatorio: ſi ille quo fit ſolus hēat fructum ſatiſfactiōis vel diminutiōis pene: alij tn̄ ex hoc etiā cōſo­lant̉ qd̓amodo: gratulant̉ gaudent. Et ponit Petrꝰ de tharen. in qͣrto ſen. diſt. xlv. tale exᵐ ẜm qd̓ portans aliqd̓