cur negligētes eſſe vellemus ad ſuffragandū eis. De requiſitis ad fraterni­tatem. Capitulum octauū. Ota in fr̄nitatibꝰ erigētis reqͥrūt̉ quatuor Primo titulus bonꝰ honeſtꝰ: vtpote in ho­nore alicuiꝰ eccl̓ie bt̄e marie v̓ginis vel alicuiꝰ ſancti Scd̓o cauſa iuſta ad cōicādū videlꝫ ſibi tuicē bona oꝑa vel miſſas: aut pauꝑibꝰ alen dis vel eccleſijs edificādis. Tertio modus licitꝰ honeſtꝰ in ingreſſu vt fiat ſine pacto de aliquo tēꝑali dando qꝛ ſtatuta negatiua in talibꝰ ſunt ꝑiculoſa pietatē excludētia v̓bigr̄a ſi ſtatuat̉ qd̓ dederit tm̄: erit de tali fr̄ni­tate/ hoc enī p̄cludit̉ via pauꝑibꝰ ingrediēdi. Poſſet tn̄ qͥs poſt ingreſſum ꝓprio motu vel ſeruado cōſuetudinē alioꝝ dare aliqͥd ſuſtētand̓ aūt cōtinuād̓ oneribꝰ pijs illiꝰ fr̄nitatꝭ: vt eſt accenſio luminariū: celebratio miſſarum ⁊cͣ. Quarto reqͥrit̉ intentio recta: vt hēat̉ pͥncipalit̉ oculus ad aliqd̓ ꝯmodū tēꝑale: ſed ad honorem dei ſalutem aīe corporis. De certis dubijs circa frater­nitates. Capitulum nonum. Inaliter pn̄t moueri tria dubia. Quorū pͥmuꝫ eſt an fr̄nitates ſpēales: videlꝫ aliquorū locoꝝ vel ſct̄oꝝ: generalibꝰ ſint p̄ferende vel ecōtra: Et pn̄t dici illo. fr̄nitates generales que ſe ex tendere pn̄t ad oēs xp̄ianos ſiue ſint pauꝑes ſiue diuites. Eo in talibꝰ nulla eſt obligatio ad dandum aliqd̓ tꝑale. Sicuti ſūt fr̄nitates de roſario bt̄e marie v̓gꝭ: de mēoria mortis vel hꝰ modi: qͣs qͥlibꝫ pōt ītrare cum ſint oneroſe nulliꝰ pene obligatorie. Speciales v̓o fr̄ni tates ſunt in qͥbꝰ fiūt obligatiōes certe: ad cōtribuendum certas pecunias qͥbus onera earūdē fr̄nitatū ſupportari: ſpeciales exequie cōfratrū ꝑagi poſſint. Pro rn̄ſione