Liber Secūdus ſpectari a pueris ſunt alię qͣꝫ plurime ęgritudines vitę nrē miſerie. qͥ­bus velimꝰ nolimꝰ. oēs ſubijcimur Qd̓ cernēs Pliniꝰ in vigeſimoſexto naturalis hiſtorię libro recitatis multis morboꝝ gn̄ibꝰ ſic inqͥt. qͥd hoc eſſe dicimꝰ aut quas deoꝝ irras Parū em̄ erāt hoī cetera morboꝝ gn̄a ſupra trecentū eſſent: niſi etiā noua timerētur. De quibuſdam alijs humani generis infortunijs. Capitulum. xxxi. Ccidunt etiam vulnera. ſeu ſponte illata: ſeu caſu oblata. accidit I corpoꝝ. ſeu natura. ſeu aliter inducta debilitas deformitas. mon Oſtroſitas. animi qͣꝫ ruſticitas. ignorātia. ſtoliditas. infamia etiaꝫ quas ꝑlicētiam obloquēte vulgo vitare poſſumꝰ Accedūt varię ho­minum quibuſcum viuimꝰ naturę praua ingenia. falſa iudicia Zelus ī­uidia. ſuboriūtur ſuſpiciōes: principū indignatōes. clientū ingratitudi­nes. Amicoꝝ calamitates. annonę charitatis Sepe etiam ſurgūt bella externa ciuilia: domeſtica. filioꝝ rebelliōes eoꝝ quos fideles arbitamur inſidię impoſturę. delatōes. ꝓditōes fraudes. ſimultates. odia. temerita tes. ſiniſtri euētus. caſus inſpirati. impręuiſę clades Peſtilētię timores anxietates mors ſemꝑ impēdens in omni noſtra actōe ac negocio for tuna p̄dominās. deniqꝫ nemo eſt habeat de p̄terito qd̓ doleat. de fu turo qd̓ timeat Quis iſta ꝯſiderās cupiat cum Paulo diſſolui. eſſe cum chriſto Propterea dicebat Miſer ego homo quis me ſeꝑabit de cor pore mortis huius Sūt alij qͥdam ſeu morbi. ſeu ꝓdigia: me vitā hāc formidari compellunt. reꝑti ſunt qͥbus cum domirēt: in ſtomachum ſer pētes introierint Quin in noſtris aluis ſerpētes enaſcūtur. qd̓ fabu loſum putat. legat pherecydem phūm. poetam clariſſimum Pythago re p̄ceptorē copia ſerpētum ē vētre erumpere quondā emortuum Taceo ruinas tectoꝝ vidiſti em̄ quot hoīes an̄ duos ānos hic Bononię vna turris opp̄ſſerit Taceo incēdia. fluminū inundatōes. fulminū ictus Ter remotuū voragīes Terre hiatꝰ Chaſmata fiſſuras. qͥbꝰ nōnunqͣꝫ inte grę ciuitates abſorbent̉ Taceo beſtiaꝝ impetꝰ Imbecillitatē nrām ſileo quę tāta eſt vt vnius dentis etiam mīmi morſu moriamur Mulier prę gnas vna oſcitatōe ſternutatione ve vno lucerne extinctu ſolet abortire Anacreon(vt Pliniꝰ autor eſt) Acino Uue paſſe. Fabiꝰ ſenator ī hau ſtū lactis vno pilo ſtrāgulatꝰ eſt Nos inter tot inſidias iter tutuꝫ inter tot miſerias fœlicitatē. inter tot triſticias hilaritatē. inter tot hoſtes pa cem. inter tot mortes vitā. qͣꝫ longā nobis ꝓmittimꝰ. Que nam ē iſta nr̄a ſtoliditas. nullo ſermōe minui. nullo exemplo cohiberi. nullis mi