Seite
Liber Secūdus qͣꝫ in vitę turpitudīe letari. Sꝫ pauliſper ad elemētoꝝ ſpeculatōem rede amus. Ignis ſuꝑne vbi cœlo iungit̉. eſt defecatior. vbi aerē circuit. in ae rem degenerat. aer vbi ignē ꝯtingit. eſt rarior Clarior vbi aquę ꝯmitti­tur. denſor. obſcurior. nebulis em̄ ⁊ vaporibꝰ affectꝰ imbibit alienę natu rę ꝯtagium. Aqua vbi terrę vicina eſt. terreſtrior eſt: vbi magis diſtat. purgatior. limpidior. terra q̄ aquis abluit̉ mūdior. vt harena: q̄ terra eſt diluta. Inferiora igit̉ ea ꝑte qua ſuꝑiora ꝯtingūt. meliora ſunt. Purga­torij ergo vita q̄ ſecūdo gradu eſt a celeſti. ea parte qua celeſti appropin quat eſt melior appropiat āt ꝑ ſanctitatem. ꝙ ſi tm̄ conari ⁊ ꝓficere po­ſes. vt haberes cum ſanctitate lęticiam. more apl̓oꝝ. de qͥbꝰ ſcriptum eſt. Ibant apl̓i gaudētes a ꝯſpectu cōcilij: qm̄ digni habiti ſunt ꝓ noīe ieſu cōtumeliam pati: iam purgatoria vita trāſiret in celeſtem. eſſetqꝫ homo nō terrenꝰ. ſed celeſtis. cum Apl̓o. iam nō tu viueres. ſꝫ viueret ī te chri ſtus Laborandū igit̉ quo ad fieri poteſt: vt in hoc vitę breuis purgatorio viue ſancte iucūdeqꝫ valeas. ꝙ ſi faces. iam beatitudini vicinꝰ celeſtē in terris vitā inciꝑes. ⁊ ſicut aer igni ꝯtiguus paꝝ ab ignis natura ſeiun­git̉. Sic hō patiēs ⁊ gaudens videt̉ in angeloꝝ trāſiſſe cōſortium. huic Paulus dicebat: nrā autē ꝯuerſatio eſt in cœlo ⁊ alios exhortat̉ clamās Que ſurſum ſunt q̄rite: non q̄ ſuꝑ terrā: q̄ ſurſum ſunt ſapite. ⁊ in pſal­mod̓r. cor meū ⁊ caro mea exultauerūt in deū viuū. Quod tolerātia aduerſitatū facit breuiorem trāſi tum ad paradiſum. Ca. xlv. Udi(precor) ⁊ aliqͥd inſipientię meę ſuſtine. Si dicat tibi deus: vbi triginta annos in hac vita. ⁊ totidem poſt mortem in purga­torio egeris. protinus in cœlum admitteris Dicſodes. ſi cœli gau dia recte ęſtimaueris. nonne longa magis eſſet votis expetendū. vt pur gatorij tempus cum vitę ſpacio quę nō breuis eſſe poteſt. ſimul excurre­ret. ⁊ vtrūqꝫ vita ſcꝫ ⁊ purgatio vna eademqꝫ periodo finem acciperet. qͦ cœli mox conſors fieres. quam poſt vitam quę nō niſi laborioſa ⁊ ęrum noſa eſſe poteſt: maioribus iterum cruciatibus deſtinari: ⁊ a cœli deſide­rio tandiū fraudari. via ad bonum quāto compēdioſior. tāto optabilior quia melior. Habes igitur pręcipua dei liberalitate. Munus hoc mag­num ⁊ ſingulare. quod multis p̄cibus impetrādum. quod magno eſſet p̄ cio emmendum: ꝙ videlicet ſi ęquo animo fers. viuis ſimul ⁊ purgaris Utere igitur tāto dei beneficio. nec ſinas occaſiōem hanc tātam euolare feruūt em̄ fortunam duas habere comites. occaſionem. ⁊ penitētiam. ⁊ cum ad quenqͣꝫ venerit: offerre primū occaſiōem. eam cum oblata eſt. nō I