¶ Liber Tercius bes tibi cuſtodiāt Si nō habes. ad te alliciāt Oēs em̄ ꝟtutes ſic mutuo ſe amāt vt vbi paucas tute habitare ꝯſpexerint. alię ꝯfluāt. ⁊ ſic contin get vt breui ex ferētario fias Cataphrattus. ſed venio ad ꝟtutes dicturꝰ pauca de naturis eaꝝ. vt eaꝝ in te creſcēte noticia creſcat ⁊ amicicia. creſ cat ⁊ ꝯtra vicia in corde tuo bellādi fiducia ¶ De fidei fundamento et natura ¶ Ca. ij. Uplicem fidem dicimus actiuam ⁊ paſſiuaꝫ. paſſiua eſt que eſt in creditore Actiua q̄ in debitore Unde ⁊ deus fidelis appellat̉ Pas lus em̄ in calce pͥme epl̓e ad Theſſalonicēſes inqͥt. fidelis eſt deuu qui vocauit vos. qͥ etiam faciet. ⁊ ideo hęc ea eſt q̄: ꝙ fiat dictum fides eſt dicta. iuxta illud Naſonis dicta fides ſequit̉. ⁊ hęc nil eſt aliud. qͣꝫ ꝓmiſ ſi redditio. paſſiua ꝟo ꝓmiſſi expectatio. paſſiua item duplex. infuſa ⁊ ac qͥſita Ueꝝ hi magis poſſunt diuerſi habēdę fidei modi. qͣꝫ diuerſi habitꝰ iudicari fides paſſiua ſiue acquiſita ſiue infuſa eſt habitꝰ intellectꝰ quo credendis nō apparētibus reuelātis autoritate permoti. ꝓpter vltimuꝫ finem q̄ eſt beatitudo. firmiter atqꝫ ꝯſtanter adheremꝰ. hęc tribus acqͥritur. p̄dicatōe. miraculis. ⁊ inſpiratōe. quę ſola defectum ſupplet aliorū alia ꝟo ſine hac quaſi membra ſine ſpū moribūda langueſcūt ip̄a fides eſt lux vera. q̄ illuminat omnem hoīem venientem in huc mūdum. Et hęc eſt lux q̄ lucit in tenebris ⁊ quam tenebrę nō comp̄henderūt Licet enim gētiles qͥ tenebraꝝ noīe deſignant̉. eam conati ſint eradicare. ipſa tamen quaſi ſol qͥ neſcit occaſum. nebulas errorum. tonitrua minarum. ꝓcellas odioꝝ. fulmina irarum. ⁊ quicqͥd excogitauit ingenioſa crudelitas Tyrā norum lucis ſuę claritate diſcuſſit. Nec te moueat ꝙ gētiles qui tāta re rum ſciētia claruerūt. tenebras appellemꝰ nam philoſophię mūdanę cla ritas ſine fidei ꝯdimento lumē eſt illud de quo dr̄ in euāgelio Uide ergo ne lumē quod in te eſt. tenebrę ſunt Pythagoricū Socraticū Platoni cum Ariſtotelicū. ⁊ cynicuꝫ dogma eſt lume. quod qui adeptus eſt dicit hoc ſcio: ꝙ nihil ſcio. Sic em̄ ſolitū dice̓ Socratem accepimus. poſtqͣꝫ ꝯſumpta in inquiſitōe veritatis ętate. reſpōſo Apollinis iudicatus ē ſa piens ⁊ cum veniſſet iam in tātam apud hoīes opinionem. vt appellare tur ſapiētię humanę terreſtrę oraculū. at chriſti ꝟbum obbreuiatū quod vnius horę ſpacio diſci poteſt. nobis oſtēdit qd̓ philoſophi fruſtra laborantes toto vitę ſpacio q̄ſierunt Et ideo perſonam philoſophoꝝ tenuiſſe videntur chriſti diſcipuli cum dixerūt. preceptor per totam noctem laborantes nihil cœpimus. in ꝟbo autē tuo laxabo rete. quibus verbo duo innuūtur. ⁊ fuiſſe philoſophos in nocte verſatos. ⁊ eorum laborem eſſe vanitatem qui ſine deo querunt veritatem. Erant certe illi ſimilis his. I ij
