Seite
in cōpromiſſo ſit data poteſtas arbitro cōdemnandi in aliqͣ pena taꝫ fiſco ꝙͣ ꝑti debetur ſoluꝫ illa pars que venit appli canda ꝑti nec eſt locus iur̄ accreſcen̄. in penis ⁊ ſic facit ad qōem dicit ſtatutum ſi ꝗs fecerit tale ꝗd puniat̉ in centum quoꝝ centum dimidia ſit aduerſarij dimidia eccleſie romāe Modo eccleſia remittit penā an aplicet̉ aduerſario certe n̄ vt hic ⁊ adde hic. l. i. jͣ. d̓ iure fiſci ⁊. C. ſi ẜuus expor. ne. l. .ij. ⁊ facit ad noͣ. in. l. illud. C. ſa. ſan. eccle. Si ꝯpromiſſū ē generale. Erebus pentō ſpalis denuo agēs ad nō petita n̄ incidit in penam niſi obmiẜit ſtudioſe hoc. d. ſecundū primam ſec. vel ſic v eſt generale cōpromiſſum. ⁊ generalis pctitio ⁊ generalis ſnīa abſolutoria. ſed ꝓſecutio fuit ſpālis. ſi denuo agat̉ ad n̄ ꝓſecuta non cōmittit̉ pena. niſi dolo obmiſiſſet ꝓſequi hoc .d. Et intellige ꝙ denuo agebat̉ corā iudice finito iaꝫ com promiſſo. In tex. ibi in petitione ꝓprie ẜm primā lec. vl̓ in ꝓſecu. peti. poſt lit. cōt. improprie ẜm ẜaꝫ lec. In tex. ibi ꝓnunciauit ꝓprie ẜm primā lec. vel ſpecifice ſed indifi nite ſic ẜm ſecundā lec. In tex. ibi ꝙ ſi iſte. v̓. alibi nō re perit̉ vt noͣ. C. de iudi. l. lꝫ ẜm pe. ꝗ dicit per iſtū tex. ꝙ iu ra que dn̄t hanc ſnīam generalē in effectu limitari ꝑ ꝓſecu tionē ſpālem intelligunt qn̄ ꝓſecutio ſpālis fuit facta bona fide ſecus ſi ex certa ſcīa ſit obmiſſa ꝓſecutio. qꝛ tunc eſt ī dolo ⁊ in mora ⁊ iō tunc ſibi nō patrocinat̉ equitas excep tionis. In tex. ibi pōt qꝛ ſnīa arbitri nō parit exceptōeꝫ ſecus ſi ꝑetur. vt. l. ij. sͣ. e. No. ex quo ꝙ quis generalit̓ cōpromiſſit tenet̉ corā arbitro deducere ⁊ proſequi oē ius ſuū quod ſcit ſe habere. vel incidit in penā ſi poſtea coram iudice ꝓſequat̉. ⁊ rō qꝛ videt̉ impediſſe ne arbiter ꝓnūciet de toto qn̄ fuit petitio ſpālis. Si vero generalis eſt rōne ge neralitatis ⁊ doli ſui. Itē noͣ. ꝙ ignorās excuſat̉ a pena cōpromiſſi. Et eſt arg. ꝙ iuſta cā litigādi ⁊ petēdi reductō nem laudi excuſat a pena cōuentionali ⁊ legali. Iteꝫ nō ꝙ ꝓſecutio ſpālis non patrocinat̉ ei ꝗ debuit general̓r pro ſequi. Itē noͣ. ꝙ valet laudū latuꝫ ſuꝑ quibuſdā lꝫ compro miſſum fuerit generale ꝙ intelligit glo. veꝝ qn̄ erat cōpro miſſum ſimpliciter. ſed nō ẜꝫ ꝗd puta qꝛ erat actū ꝙ poſſꝫ laudare pluries. ſed tu dic ēt ſi ſit ſimpliciter vnū. nec ob. sͣ .e. l. quid tn̄. qꝛ ibi intelligit̉ qd̓ non pōt ꝓnunciari pro ꝑte ſuꝑ ꝓſecu. Si āt quedā ſunt ꝓſecuta. ⁊ quedā non valꝫ lau dū ſuꝑ ꝓſecutis tm̄ ⁊ ita loquit̉ hic rō. qꝛ de alijs non pōt iudicari cū non ſit de his cognitū noͣ. tn̄ modū loquēdi glo. quam neſcis alibi. Baldus. In his qͥ Nter caſtellanum papene cām ſucceſſiuā nō ſufficit ab initio eſſe factum niſi ꝑſeuerantia ſubſequat̉. h. d. ẜm bar. ẜm lec. Rog. vel ſic ſufficit ꝙ arbiter in diuiſorio dicat termino vl̓ diuido lꝫ non addiciat verbū cōdemno. qꝛ tacite vr̄ manda re qd̓ ſeruet̉ id quod facit. h. d. Noͣ. ꝙ arbiter pōt īmit tere terminoſ ⁊ dꝫ ei ſtari. Ex hoc ēt noͣ. ꝙ dꝫ ſtari facto ar bitri ſicut dicto ẜm tertiam lec. In tex. ibi terminet̉ ita ꝙ erat ellectus ēt ſuꝑ executione facti. ⁊ facit. C. finiū regū. l. ſi quis ſuꝑ noͣ. ꝙ non ſufficit ſemel paruiſſe in eo ꝙ requi rit pacientiā ſucceſſiuā. ⁊ facit. jͣ. lo. l. ſi is lege.§. collonus. Item nec in tabul. iudic̄. vt. jͣ. de iureiu. l. ſed ⁊ ſi poſſeſſori Item nec vbi ꝗs tenet̉ poſſeſſionē tradere. ⁊ deffendere īductū. vt. jͣ. de acꝗ. poſ. l. ꝑmiſceri.§. ſpēs ⁊ facit ꝙ noͣ. C. de vſufr. l. corruptionē. ⁊ quod noͣ. cy. C. de inſti. ⁊ ſubſti. .l. ſi herede ⁊ dy. jͣ. de adul. l. ſi adulteriū.§. i. ⁊ sͣ. de his ꝗ ſunt ſui vel alie. iu. l. iij.§. fi. ſecus ſi eſt in obligatione factuꝫ vel datū momētanea. vt. jͣ. de ſolu. l. in numerationibus ī fi. ⁊ facit. jͣ. de contrahē. emp. l. ſi cū. ⁊ de re iud. l. nēſenius.§. fundū. ⁊. l. i. C. de pac. in fi. magne glo. Item noͣ. ꝙ arbi triū pōt cōmitti non ſolum de lite. ſed etiam de executione litis hoc dicit. Bal. Cqpromiſ N compromiſſis qꝫ nō ege dit̉ ꝑſonā. h. d. Adde quod noͣ. Ia. de ra. de le. .i. l. ſi ſic.§. fi. Baldus. Cōpromiſſuꝫ nō por Ehis rebus ngitur ad futura. hͦ .d. rō. qꝛ nec de his pōt eſſe iudiciū niſi in com promiſſo ſit dictū ẜm G. de ſuꝫ. ⁊ noͣ. in ſpec. d̓ arbi.§. ſequit̉. v̓. ꝗd ergo. ⁊ adde ꝙ nō. sͣ. de ꝓcur. l. oīum. Preſentia Icompromiſſum ſlius pu pilli vel mentis exilium non reputat̉ pro pn̄tia niſi reſiſtat ei legiptimus rn̄ſalis. h. d. cū. l. ſe. ⁊ prin. ſe. Noͣ. ꝙ vbi fit mentio de pn̄tia ſimpliciter intel ligitur de legiptima preſentia. Ed interpellatur. Ar Nō. ꝙ arbiter pōt elligere nunciū Dil e ꝗ citet in cā. ⁊ vide in ſpec. de cita. .§. i. v̓. ſed nunquid arbiter. Quero an arbiter poſſit cita ri teſtes ſpec. dicit ꝙ non qꝛ quo ad e os arbiter non eſt ar biter vt in ſpec. de arbi.§. differt. v̓. item arbiter non citabi tur ergo ꝑ iudicem vt cōpareant corā arbitro ēt ſine citatō ne depoſuerunt valet ergo teſtimoniū vt no. infra de his ꝗ vt indig. l. poſt legatum.§. is vero. Compromiſſum nō trā I ab alter ane ad hr̄deꝫ ſi ena ꝑs fe cit mentionem herediſ altera non qꝛ non dꝫ clau dicar̄. h. d. Quero ſi ꝯpromiſſit priuatus cū abbate de qōne quā hꝫ cum eccleſia ⁊ mortuus ē abbas nū quid eſt ſolutum ꝯpromiſſum ⁊ vr̄ ꝙ ſic vt. jͣ. de acquir. he re. l. ꝑ. epiſtolam ⁊ ita ibi noͣ ꝑ Ia. de ar. ſꝫ ſupra. e. l. ſi vnuſ §. ſꝫ ſi plures. dicit aut fuit copromiſſuꝫ ꝑ nom̄ appellatiuū ⁊ non finit̉ Aut per propriuꝫ ⁊ finit̉. Sꝫ. G. dicit ꝙ quali cūqꝫ ſit cōpromiſſum expirat morte qꝛ tacite agit̉ hoc vt ꝑ nom̄ appellatiuuꝫ intelligat̉ cōpromiſſum cū ſit monaſteri non abbatis. Item debꝫ vt hic ⁊. l. de meis. sͣ. e. cy. in addi. pꝫ ergo ꝙ quouis cōpromittētium mortuo ſoluit̉ cōpromiſ ſum de hoc nō G. sͣ. e. l. non diſtinguemus.§. ſi dn̄i ⁊ vide. Inno. de p̄ben. e. ꝓ illoꝝ. Rbiter ex cōpromiſſo Arbiter non poteſt ꝓrogare terminum ſue pote ſtatis ſeu quaſi iurdcōis niſi hoc habeat ꝑ for mam cōpromiſſi hoc. d. Et facit. sͣ. e. l non diſtinguemus.§. queſitum. Extra queritur vtꝝ poſſit fieri ꝓrogatō ꝑ vnā ꝑteꝫ abſente altera ꝑte qꝛ vnus in vno loco alter in alio div ſis horis coram arbitro ⁊ abſente ꝑte ꝓrogauit cogita cy. in addi. ſoluit ꝙ tenet ꝓrogatō ar. jͣ. de iudi. l. iij.§. cōueniri qꝛ non deſideratur hic preſentia cum non ſit cōtractus ſꝫ que dam cōmiſſio niſi forte rōne pene que non debetur effectua lr̄ niſi ꝑ ſtippullationem facit. jͣ. de ac. ⁊ ob. l. cōſenſu. apꝑ ex p̓dc̄is ꝙ cōpromiſſum poteſt fieri ꝑ partes ſeorſuꝫ. Ite ꝓrogatio. Sed ad hoc vt pena cōmittat̉ promittatur alteri recipienti ꝓ ꝑte. jͣ. de ac. ⁊ ob. l. que ꝯqꝫ. Nō. ꝙ ꝗs pōt arbit̉ eſſe Ide re ſuam cā ꝓpria. Iiē nō. ꝙ qs non poteſt imponere ſibi legem facit. jͣ. de fide iuſſ. l. paulus.§. paulus. In glo. ideoqꝫ ibi ſi libertus qꝛ in dubio intelligitur cōpromiſſuꝫ tāꝙͣ in arbitra torem vt res valeat ⁊ n̄ pereat vt extra de iure iuran. capº. quintauallis. Sꝫ ꝗdam dicunt. Aut dr̄ arbitrium noſtrū vel in voluntate ordinata ⁊ valꝫ. Aut dr̄ in meram ⁊ plenam ⁊ liberam voluntatem ⁊ non valꝫ ẜm Ia. de are. Sꝫ. G. dicit ꝙ ſemper vr̄ cōpromitti in voluntateꝫ ordinatam ⁊ ſic pōt reduci ad arbitrium boni viri ar. jͣ. mā. l. creditor.§. lutius ⁊ ſoluit gl. iſta ⁊ dixit. C. de dot̓. ꝓmi. l. ij. cy. in addi. ⁊ per eundem in. l. iſta. C. ne ꝗs in ſua cā ⁊ vide Inno. extra de b b 3