Seite
ſul. l. memīſſe ⁊. l. ꝓponebat̉ de iudi. ⁊ ar. de le. ij. ꝙ prī cipi Sed reſpondeo quod uolūtas ꝓprie attribuit̉ ꝑſo ne ſed īproprie attribuitur dignitati. Et iō ſi uerba in di gnitate non ſonant īdubio p̄ſumunt̉ ſonare ī ꝑſonā ⁊ uſ qꝫ ad beneplacitum ꝑſone durare qꝛ proprie loquendo ⁊ uerba ꝓprie accipiendo uoluntas ē actus anime non dignitatis uel rei inaīate ⁊ uerba accipienda ſunt pro prie ut in. c. ſi gratioſe d̓ reſcrip. li. vi. Sed quid ſi nō ponit confinia ꝓ beneplacito ſuo ſꝫ in reuocatione eorū an finiūtur finito officio ⁊ uidetur ꝙ nō qꝛ quis cum de offō recedit nō tn̄ reuocat que facit alioqn̄ omnes ſue ī terlocutorie reuocarē. ur qd̓ eſt falſuꝫ ut. jͣ. d̓ iudic. l. edie tum. Aliud ē ergo apponere tp̄ralitatem beneplaciti ad ſucceſſum ī fluſum aliud ē ſi apponatur ad reſultationeꝫ ꝑpetue cenſure.i. ſemper durature niſi remoueat̉. jͣ. de iure codi. l. conficiūtur.§. fi. nam aliud ē ponere terminuꝫ habitus aliud ē ponere initium pͥuationis ut. l. ij. d̓ in die adiec. ſicut aliud ē hominem naturalē etateꝫ nō tranſgre di aliud ſi gladio ꝑijt. primum enim natura cōtingit. ſecū dum factum hominiſ exigit ⁊ adde quod no. C. de ꝯtra hen. emp̄. per cy. in. l. fi. ⁊. l. centeſimis.§. fi. de v̓b. ob. per bar. Item no. qd̓ ſcienti malitiam nō ꝓuidetur ꝯͣ maliti am ſed ignoranti ꝓuidetur ⁊ iō recipienti librum incor rectum uel ronzinum maculatum ſciēter non ꝓuidetur ſed ignoranti ſic ut qꝛ recipit d̓ nocte ⁊ non potuit pro uidere facit qd̓ no. in. l. eleganter.§. i. d̓ de o. Itē no. ꝙ noxius ludus eſt culpa. Item no. ſocium doctoris gaudere pͥuilegio doctoris Item no. ꝙ ſcriptores ſunt ſub codcꝫ foro ſicut ſcholares ⁊ ſunt ſub preſide ep̄o ⁊ doctore. hn̄t ſcholares ⁊ doctores rectoreꝫ d̓ quo recto re incidenter aliqua uideamꝰ. Primo ad quos pertine at clectio ⁊ dico ꝙ ad doctores qꝛ patres ⁊ meliores. ſꝫ conſuetudo ſeruat ad uniuerſitate ſcholarium. ſꝫ tu dio de iure qd̓ ad uniuerſitatem ſtudentiū.i. doctoꝝ ⁊ ſcho larium.i. ad caput cū membris nam ꝙ minores eligant p̄latum cōem maioribus excluſis. iſtud nō eſt rōnabile ⁊ natura nō uult ꝙ membra ſint ſuper caput ⁊ ꝙ filius ſit ſupra uerticem pr̄is. C. d̓ liber. ⁊ d̓ eoꝝ liber. l. ij. ⁊ qd̓ oēs tangit ab oībus cōprobatur. C. d̓ auctō. p̄. l. fin. Secūdo queritur an laycus poſſit eſſe rector clerico rum. ⁊ dicēdū eſt ꝙ non qꝛ nō eſt capax d̓ hoc ut ī. l. ſo dales d̓ colle. illici. ꝑ bar. Tertio querit̉ an poſſit com mittere clerico ī clericos ⁊ dico qd̓ non qꝛ ipſe non hēt ullam poteſtatē in clericos de iur̄. o. iudi. l. eu qui. ſꝫ uni uerſitas poſſet ⁊ ille ē uicarius uniuerſitatis nō rectoriſ ꝯͣ quos clericos tn̄ nec uniuerſitas dꝫ facer̄ inſolita nec pōt ſi uellet ⁊ faciendo ꝯͣ cōſuetudine ipſo iur̄ non ualꝫ qꝛ peccat in forma. Quarto nūquid ciuitas interdicta hēat priuilegia ſtudij. ⁊ dico qd̓ non qꝛ organa ſunt ſuſ penſa ut in. c. pͥuilegia d̓ regulis iuris li. vj. per Io. an. Quinto queritur an triplex locus hēat locum ī ſcho laribus clericis ⁊ an hēat locū ī terrigenis ſcholaribꝰ ⁊ dic ut no. d̓ foro cōpe. C. ſi diligenti circa fi. in noª. Sexto queritur ſi ſcholaris hēt pͥuilegiuꝫ qd̓ tractet̉ ut ciuis an poterit habere priuilegiū forēſiū ſcholariū ⁊ dico quod ſic qꝛ priuilegiū non abſorbet priuilegium ſꝫ ius cōe ut. l. ij. ſi inge. eſſe di. l. nulla. jͣ. de le. ⁊ de con trata. l. iij.§. ſi ꝑ bar. ſi emā. el primo. De famulo ſcho larium an gaudeat eodcꝫ priuilegio dic ꝙ ſic de iudi. l. non alias.§. i. ꝙͣdiū ẜuit non poſtea ut in aut̓. habita. C. ne fili. ꝓ pa. naꝫ repudiata n̄ h̓t priuilegium repudiātis jͣ. de diuor. l. quod ait. It̉ an famulus trium ſcholariū uno recedēte debeat hr̄e a remanentibus duas partes aī totum ſalarium dic de ānuis le. l. ſcio per Bar. De bidello ſcholariū an tencatur de libro ſubtracto de ſcho lis. jͣ. de fur. ſiquis uxori.§. ap̄ per bar. ⁊. l. eum qui.§. ſi rem. jͣ. commo. per bar. Et no. quod aut̉. habita habꝫ locum in ſtudijs approbatis n̄ in alijs. ut in. c. ſuc de cle. non reſi. Ditimo no. hic ar. ab effectu quia animꝰ pre ſumit̉ ab effectu. ⁊ iō ſi ſtatutum dicit ꝙ ſiquis ſtudioſe ꝑcuſſerit p̄ſumitur ſtudioſe factuꝫ niſi aīus defuiſſe ꝓbe tur. C. de ſicar̄. l. i. ẜꝫ cy. bal. Incipit liber primus. ff. ueteris. De iuſticia ⁊ iure rubrica. Primo ponitur īuo Rubrica cauo diuini noīs. ẜo deſcriptio imperialis culminis. tertio enucleatio noui iur̄ dulcedinis. iiijº ſub iungitur euacuatio antiquorū iur̄ ama ritudinis. vº ſubditur pͥmꝰ ti. pn̄tis ope ris. Op. ꝙ non debeat in. ff. inuocari nom chriſti cum eſſet pagani ut no. in. l. titio.§. fi. de auro ⁊ ar. le. ⁊. C. de iudeis. l. iudeos. So. iuſtiniani ē īuocatio non iur̄ cō ſultoꝝ nam iuſtinianus fuit chriſtianus alr̄ non habuiſſꝫ ueꝝ imꝑiuꝫ ut no. in ꝓhemio inſti. in prima glo. Item no. ꝙ ſi deū inuocat quicquid boni agit auctori bonita tis.i. ipſi deo attribuit ut no. ī aut̄. de hr̄. ⁊ fal. in prin. in prima glo. rubrice. ⁊ uicarius dei quicquid facit non tā ꝙͣ ipſe ſꝫ tanquam deus facere uidet̉ ut ibi notabilr̄ ait acur. ⁊ ſic no. ꝙ ſi notarius ſcribit inſtrumentum alicui iudei uel ſarraceni bn̄ pōt dicere. In nomine pr̄is ⁊ filij ⁊ ſp̄s ſancti qꝛ intitulatō eſt notarij ſꝫ tn̄ iuramentum n̄ debet eſſe p̄ſtitum per chriſtū uel euangelia qꝛ p̄ſume retur eſſe p̄ſtitum in cōtemptum ⁊ non ualer̄t teſtimo nium infidelium quod no. Querit guil. an teneat ſta tutum uniuerſitatis ꝙ doctor nō poſſit facere arengas ⁊ dicit ꝙ ſic ar. C. de ap. l. ampliorem.§. i. intelligatur tn̄ de ſuꝑuacuis ⁊ inutilibꝰ arengis non de neceſſarijs jͣ. ti. i. l. i. Secundo querit guil. d̓ cauſis huius ſcīe ⁊ di ſpūtatio nō hꝫ difficultatem niſi in cauſa materiali ꝓ pter no. per azo. in ꝓhemio ſumme. C. qui poſuit ī hac materia uerba ſatis obſcura nā de more ſapientis ē acri ter loqui ut exerceatur ingeniū dicens ꝙ ius nr̄m ꝯſtat ex triplici materia. generali cōi ⁊ ꝓpria. ītellexit per ge neralem nr̄am. ꝯmam materiam ⁊ hec eſt triplex.ſ. mate ria intrinſeca ⁊ rōalis.i. ius ⁊ iuſticia ⁊ extrinſeca ⁊ occa ſionali.i. error ⁊ cōtumacia.i. dolus ⁊ culpa. Item indif ferens materia.i. hominū negocia que nō diſponūtur eo qꝛ bona uel mala. ſed eo qꝛ ſic abolita ut ꝯͣctus ⁊ teſtam̄ ta ⁊ ſy. Et tūc ſciendū ꝙ ius ⁊ iuſticia eſt materia diſpo nes d̓ cuius uirtute ītrinſeca ac forma latenti egreditur forma patēs in formale iur̄ nr̄i p̄ceptū ⁊ ꝑtinet ad uirtu tes legis que eſt imꝑare. ſed negocia ſunt materia diſpo ſita ⁊ ꝑtinet ad uirtutem legis permiſſiuaꝫ ⁊ forte taxa tiuam ſiue p̄ſtitiuā ſꝫ duo uitia pertinēt ad materiam po ſtremā ⁊ ad uirtutes illas que ſunt iactare ⁊ punire. un̄ talis materia eſt paſſiua ſimpliciter ⁊ de eius potentia n̄ egreditur forma.i. lex formata. ſꝫ ueſtitur lex ex cōtra ria cā.i. ex bono ⁊ equo ⁊ ſic ē reperire triplicē diuiſio nem huius membri.ſ. materiam generalē approbatā re probatam ⁊ neutrā inſpecta ſimplicitate naturali iſtius materie. concluditur igit̉ ex p̄dictis ꝙ bonū ⁊ maluꝫ ⁊ uolūtates hominū.i. quoddā neutꝝ ſunt materia genera lis huius ſcientie. nam ſi nō eſſet ius ⁊ iuſticia. item̄ ſi d̓ medio tollerent̉ duo uitia.i. crror ⁊ cōtumacia. itē ſi nō eſſent actus hominū ſcientia nr̄a non eſſꝫ. nec eſſet rex pacificus ⁊ ſi non eſſet lignū ſcīe boni ⁊ mali ſcīa noſtra non eſſet qm̄ ꝓpter tranſgreſſores facta eſt lex. intelle xit uero ꝓ cōi materia materiā non ita in nube dictaꝫ ſi cut dicitur materia gencralis.i. rudē equitatē ius appro batum ⁊ illud quod pro lege ẜuat̉ equitatis uſus dicit̉ equitas aſſumpta ex puris naturalibꝰ cui artificiū iur̄ ī textum non eſt niſi īmutando ut. C. de teſtamētis. l. hac cōſultiſſima.§. ex imperfecto. C. de cōfir. tu. l. fi. C. fam̄.