Seite
Ar ſe ⁊ ſua cōmittit. eo. ti. c. ad audiētiā. Appellatio in oībus articul̓ cōmiſ­ſiōis īterdicta intelligit̉ ſi in vno in­terdicat̉ articulo. eo. ti. c. ij. requiris. Appellari p̄t ad metropolitanū cū ep̄s ī viſitatōe excedit. vl̓ nouꝰ caſus emergit d̓ of. iud. ord̓. c. lꝫ. li. j. ti. xxxj Appellare nō p̄t cui īdicit̉ purgatō ſuꝑ īfamia niſi modꝰ excedat̉. de ſē. ⁊ re iud. li. ij. c. xxvj. c. qd̓ ad ꝯſultatōeꝫ Propter appellatiōeꝫ friuolā in ele ctionibꝰ ep̄oꝝ vel maioꝝ nō dꝫ nego ciū deduci ad ſedeꝫ apl̓icaꝫ. de appel. greg. in nouellis. c. j. li. vj. In apoſtaſia ordinatus ſine licētia roma. pontificis nō pōt in illo ordīe mīſtrare. de apoſta. c. cōſultationi. li. v. titu. ix. Apoſtata nō d̓r qͥ nō depoſito habi tu trāſit ad aliā religionē. de tēꝑibus ordi. ca. ex ꝑte. li. j. ti. xj. Apoſtata d̓r qui habitū religionis ⁊ monaſticū depōit. d̓ apo. ca. vlti. li. v. titu. ix. Apoſtata clericus eſt qui habitum deſerit clericalē talis nō vtet̉ liberta­te clericali. eo. ti. c. preterea. Apoſtatam clericū dꝫ eccl̓ia reuoca re nec in habitu ſeculari ꝑmittere dꝫ eo. ti. c. tue fraternitatis. Apoſtate ꝑ ep̄os cōpellēdi ſunt redi re ad religionē. ⁊ ſi noluerint ſunt in carcerādi. de apoſta. eo. ti. ⁊. c. a nob̓. Arbiter ſuꝑ ſpūali nō pōt eē laicꝰ niſi aucͣte ſuꝑi oris. de arbitris. li. i. ti. vlt. c. ꝑ tuas. Ab arbitro nō reqͥrat̉ ſuꝑ ſnīe du­bitatiōe interpretatio ſed a ſuperiori eo. ti. c. cum olim. Arbitrio iudicū cōpellunt̉ ꝑtes ſta re ſi iuſte ſit arbitratū. eo. ti. c. dilecti. ⁊. c. cum olim. Arbitriū iniuſtū ꝑ ſuꝑioreꝫ corrigi debet. eo. ti. c. nō ſine multa. Arbitriū ꝯͣ ius ⁊ formā cōpromiſ­ſi nō tenet eodē ca. ꝑuenit ad nos. Arbitri elegant̉ vnꝰ vel tres. eo. ti. Arbit̉ int̓ pͥuatos in dā­(ca. ſane. nū eccl̓ie nō valet. eo. ca. ꝑuenit. Arbiter tm̄ de his iudicat d̓ qͥbꝰ eſt cōpromiſſuꝫ. eo. ti. ca. cū dilectus. In arbitrū ſub certa pena compro­mitti poteſt. de preſumptionibꝰ. ca. litteras. li. ij. ti. xxiij. In arbitrio in incertas ꝑſonas non pōt cōpromitti: nec valet. de arbi. c. innotuit. li. j. ti. vlti. In arbitrū lꝫ cōpromittere ī rebꝰ ſpūalibꝰ d̓ his q̄ fiunt a p̄. ſine. li. iij. Arbitriū finit̉ vno adu̓ſa­(ti. x. rio defuncto. de arbi. ca. ex parte. Arbit̓ nō pōt infirmare ſnīaꝫ īſtru ctā per ius latam. eo. ti. ca. expoſita. Arbiteriū valet aucͣte ſuꝑioris qd̓ aliter nō valet eo. ti. ca. cū a nobis. Corā arbitrꝭ ꝯuētꝰ nō pōt recōuēi re ꝯueniētē. eo. ti. ca. cū dilectꝰ filiꝰ. Arbitra pōt femīa eſſe ẜm ꝯſuetu­dinē t̓re nō al̓r. eo. ti. ca. dilecti fil̓. Arbitriū ſi male recogͦſcat̉ arbitra tū nō tenet. eo. ti. ca. nō ſine multa. Arbiter in cauſa reſtitutiōis in in­tegrū eſſe non poteſt. de reſti. in inte. ca. cauſa. li. j. ti. xlj. Archidya­conus pōt co­gnoſcere d̓ cau ſis matrimonialibꝰ. d̓ offi. archidia. ca. ad hec. ⁊ curā hꝫ ep̄atꝰ poſt ep̄m eodē ti. ca. j. li. j. ti. xxiij. Archidiaconꝰ de tertio anno ī ter­tiū annū viſitet. dicto. ca. j. Nec vl­tra ſeptē equitaturas habeat. de cen ſi. li. iij. ti. xxxix. ca. cū apl̓us. Archidiaconus cū ꝑſonaliter viſi­tat poteſt ꝓcuratione petere. de offi. arch̓. ca. j. li. j. ti. xxiij. Archidiaconus debet inſtituere et examinare ꝓmouēdos: cū ſit maior poſt ep̄m. eo. ti. ca. ad hec. Archidiaconꝰ pōt abbates ⁊ abba tiſſas inſtallare. eo. ti. ca. vt noſtrū.