Capitulo Fo. VII Iam itaqꝫ p̄miſſo genere: tranſit ad ſingularū ſpecies ꝑſonarū: qͣtinꝰ dū ⁊ genꝰ ꝑ ſpecies diuidit̉: ⁊ ſpecies reintegrant̉ in genere: luctus amplius multiplicet̉: creſcatqꝫ dolor. Et qꝛ pla cuit ꝓphete threnos lege metri cōponere: ſecularꝭ eloquentiā diſcipline figuris interdū ornat ita vt mox ꝑ metaphorā ꝓprietatē hoꝝ ſermonū reddat. Hinc quoqꝫ vie inqͥt ſyon lugēt: nō ꝙ viaꝝ quibꝰ nō eſt ſenſus: queat eſſeluctus: ſꝫ qꝛ poterant luctū excita re tranſeuntibꝰ: lugubreſqꝫ ideri: eo ꝙ nō ſint qͥ veniant ad ſolennitatē eiꝰ Et nec mirū dꝫ videri ſi vie ſyon luge re dicant̉: eū ⁊ moyſes dans legē teſtes aduocet celuꝫ ⁊ terrā. Attende celum ⁊ audi terra ꝟba oris mei. Ac de inde eſaias poſt p̄uaricationē eiuſdē legis: eoſdē rurſus reducit in teſtimo niū: vt cuncta elementa cognoſcant: iuſte deū in vltione mandatoꝝ ſuoꝝ ad iracundiā cōcitatū. Sicqꝫ vie ſyo iure lugere plangunt̉: quatinus iuſte dei offenſa cōtigiſſe eodem in populo intelligatur ⁊ tabularū quadrata intromittitur ſpecies ẜm anagogen qd̓ Deleth littera ſonare dicitur. DELETH Eleth nāqꝫ tabularū interp̄ tatur. Quarū deniqꝫ officio eccleſie domus cōnexa quadrato conſurgit culmine. Huic quoti ens nr̄a ſyon itus foriſue ſuis exigentibus culpis repletur amaritudine fu roris dei: merito lugent vie: porte de ſtructe iacēt. ſacerdotes gemunt. virgines ſqualide deplorantur vt totius tabulatura domus quaternario deſi gnata numero cōcuſſa videatur. De quibus plane longe ſuperius ꝓpheta dicit. State in vijs ⁊ videte ⁊ interro gate vias dn̄i: ⁊ vt alij codices habēt de vijs dn̄i que ſit via bona et ambulate in ea. Ne forte oberrantes in via. idcirco nō ſolum ſtare iubet verū ⁊ vi dere: deinde interrogare vias ſempiternas. idem patriarchas ⁊ ꝓphetas q̄ ſit vi ī bona: ſicqꝫ ambulare ī ea. Nec igitur īmerito vias dixerim eos iure appellari. ꝑ quos ad vnā veramqꝫ per uenitur viam: vt ſicut lux ſunt ſancti p̄dicatores. dictis alijſqꝫ a xp̄o nominibijs ſublimati: ita ſint vie ſuperne ſyon. ac porce interpretati. Unde ⁊ a quodā poetarum prima credendi via abraha appellat̉. Que ſane vie quotiēs deficiūt ⁊ nō ſunt. qui veniant ad ſolēnia celeſtis patrie lugent ⁊ gemūt p̄ſertim quia porte deſtructe vidētur: ita vt nec ipſi qui officio dicunt̉ p̄eſſe intro eant nec alios introire ꝑmittāt. Ululat ergo propheta ꝙ vie ſyon lugeant: vſulat ⁊ porte ꝙ deſtructe iacēt Quarum vnū erit officium perueniēdi ad vite gaudia: ſit vnus ploratus ⁊ luctus diram ad penitentiā. Deinde ſacerdotes gemētes dicuntur: virgines eius ſqualide: quatinus ſqualor reſpondeat ad deſtructurā porta rum. gemitus ad luctum viarum: ſicuti et virginitas recte ſacerdotio copulatur. eo ꝙ ſint regale ſacerdotium omnes: ſacerdotiuꝫ quoqꝫ nō minus caſtitati aptatur. qͣꝫ ⁊ virginitati deco ris. Quibus conſtupratis gradibus digne nōtam eorum plangitur vitā: qͣꝫ ⁊ ſequentiū reprobatio in filijs de ploratur. Unde oēs repleti amaritudine generaliter cōqueritur: iuxta qd̓ dictum eſt. Quia ſi patitur vnū mem brum: compatiūtur omnia membra Preterea quia ſi ſint qui veniant corporeis greſſibus ad eccleſie limina.
